Λάδι στη φωτιά της δυσφορίας του λαού, που υποφέρει δεκαετίες τώρα από τις τεράστιες κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες, έριξε την περασμένη βδομάδα η απόφαση της κυβέρνησης του Ινδονήσιου Προέδρου Σουσίλο Μπαμπάνγκ Γιουντχογιόνο να τερματίσει τις κρατικές επιδοτήσεις σε κηροζίνη και βενζίνη και να ανακοινώσει αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων σε ποσοστό... 87%!
Εντούτοις, η αύξηση στις τιμές των καυσίμων, που πυροδοτεί από χτες «τσουνάμι» ακρίβειας σε πληθώρα βασικών αγαθών, υπονομεύει την προσπάθεια επιβίωσης του λαού της Ινδονησίας, όπου ένας σημαντικός αριθμός των περίπου 220 εκατ. κατοίκων της ζει με λιγότερα από 1,60 ευρώ την ημέρα.
Ετσι, ο Πρόεδρος Γιουντχογιόνο, όσο και να παραδέχεται δημοσίως την αντιλαϊκή πολιτική του με πρόσχημα τη «σωτηρία του προϋπολογισμού και το μέλλον της χώρας», το βέβαιο είναι πως επιχειρεί ό,τι και οι γιατροί που υποστηρίζουν ότι «η εγχείριση πέτυχε αλλά ο ασθενής πέθανε»... Οχι, μόνον, εξαιτίας της διαστρεβλωμένης «λογικής» εκείνων των φορέων εξουσίας που προτιμούν την ευημερία των αριθμών απ' εκείνη του λαού. Αλλά και επειδή, στο κάτω - κάτω, το (δήθεν «επιβεβλημένο απ' τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα») τσουνάμι της ακρίβειας που πλήττει τους Ινδονήσιους, είναι απόρροια πολιτικής επιλογής που πριμοδοτεί το μεγάλο κεφάλαιο και τιμωρεί τον σκληρά εργαζόμενο λαό...