Το χαρτί του καμένου (από καιρό...) «χαρτιού» της τήρησης και εφαρμογής της διεθνούς νομιμότητας έπαιξε την περασμένη Δευτέρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ο Σέρβος πρωθυπουργός Βόισλαβ Κοστούνιτσα. Η έμφασή του στο γεγονός πως το Κοσσυφοπέδιο είναι «αναπόσπαστο τμήμα της Σερβίας» και πως η μόνη ικανοποιητική λύση «και για τη διεθνή κοινότητα και για τους Κοσσοβάρους Αλβανούς είναι η αυτονομία», δεν είχε αποδέκτη ούτε τις ΗΠΑ ούτε τις χώρες της ΕΕ που εκπροσωπούνται στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Κυρίως γιατί (περισσότερο) η Ουάσιγκτον (και λιγότερο) οι Βρυξέλλες ετοιμάζονται να δώσουν στο τραπέζι των επικείμενων συνομιλιών για το «μέλλον» του προτεκτοράτου την τελειωτική μαχαιριά.

Οι βασικοί αποδέκτες της αναφοράς του Σέρβου πρωθυπουργού στη διεθνή νομιμότητα και στο δικαίωμα μίας χώρας για αυτοκυριαρχία, ήταν (λιγότερο) η Ρωσία και (περισσότερο) η Κίνα, πράγμα που διαφάνηκε από τις θερμές δηλώσεις που έγιναν την περασμένη Τετάρτη στο Πεκίνο κατά τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Κίνας, Λι Ζιαοξίνγκ και της Ενωσης Σερβίας - Μαυροβουνίου, Βουκ Ντράσκοβιτς...

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πικρή για την (αδύναμη να αντιμετωπίσει αυτή τη σοβαρή κρίση) σερβική ηγεσία, που ας μην ξεχνάμε, ανέβηκε στην εξουσία με τη βοήθεια των αμερικανικών επιτελείων πολιτικής χειραγώγησης. Τόσο η προηγούμενη κυβέρνηση Τζίντζιτς, όσο και η νυν του Κοστούνιτσα, ευθύνονται για τους άνευρους και αδύναμους χειρισμούς στην υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου, αλλά και για τη δυσμενέστατη οικονομικο-κοινωνική θέση του σερβικού λαού... Απέναντι στο καταρρακωμένο ηθικό της ηγεσίας, μόνον ο αγώνας του σερβικού λαού θα μπορούσε να αποτρέψει τα προδιαγεγραμμένα...