Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας και ηγέτης του λεγόμενου «ισλαμοδημοκρατικού» κόμματος Δικαιοσύνης & Ανάπτυξης (ΑΚ) αντιμετωπίζει μια πολιτική θύελλα που διαρκώς δυναμώνει. Τελευταίο της επεισόδιο, η δολοφονική επίθεση ισλαμιστή δικηγόρου στο τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) με ένα νεκρό και πέντε τραυματίες.

Ο «στρατιώτης του Αλάχ», όπως αυτοπροσδιορίστηκε ο Ασλάν Αλπασλάν, που εισέβαλε στο ΣτΕ με ένα «Γκλοκ» (το πιστόλι - σήμα κατατεθέν των ειδικών δυνάμεων) κι άνοιξε μαζικό πυρ, λειτούργησε, για το λεγόμενο «βαθύ κράτος», ακόμη κι αν είχε εντελώς διαφορετικές προθέσεις.

Η ενέργειά του ίσως πυροδοτήσει νέες σοβαρές ανακατατάξεις και ανατρέψει τις ισορροπίες που διαμορφώθηκαν με τη νίκη των «ισλαμοδημοκρατών» του Ερντογάν. Εδώ και εβδομάδες, η γκρίνια στον δυτικό Τύπο για την «οπισθοδρόμηση» της Τουρκίας όσον αφορά τις «δημοκρατικές» μεταρρυθμίσεις που αξιώνει η ΕΕ, η σεναριολογία περί σοβαρής κρίσης, πιθανώς και διάλυσης της χώρας, με αφορμή το Κουρδικό και τη μη συνεργασία με τις ΗΠΑ, αλλά και ο «εξισλαμισμός» του κρατικού μηχανισμού που επιρρίπτουν στο ΑΚ οι κεμαλικοί, η μαζική φυγή κεφαλαίων, στοιχειοθετούσαν το φάσμα της «κρίσης». Η κρίση όμως είναι βαθύτερη και είναι κρίση του συστήματος που επιδεινώνει καθημερινά τις συνθήκες ζωής εκατομμυρίων εργαζομένων. Γιατί ανεξάρτητα πως θα καταλήξει το πολιτικό παιχνίδι ισλαμιστών - κεμαλικών (κοσμικών) τα λαϊκά στρώματα είναι τα θύματα της εκμετάλλευσης από την κυρίαρχη αστική τάξη. Από τη δική τους πάλη και την ανάπτυξη του ταξικού αγώνα εξαρτάται η κατεύθυνση των εξελίξεων.