Στα «ψιλά» μιας ελληνικής εφημερίδας διάβασα προ ημερών την παρακάτω είδηση (ανταπόκριση από τη Βαρσοβία): Ενας φρικτός και αναίτιος θάνατος ήταν η κατάληξη της τραγικής πορείας ενός ανθρώπου στη «νέα Πολωνία της ελεύθερης αγοράς», αφού πρώτα βρέθηκε άστεγος και χτες κοιμώμενος μακάρια σε έναν κάδο απορριμμάτων, στο Λοτζ, συνεθλίβη από τη μηχανή του απορριμματοφόρου που συμπίεζε τα απορρίμματα, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων ΡΑΡ. Ο θάνατός του ήταν αργός και βασανιστικός, αφού οι εργαζόμενοι στο απορριμματοφόρο άκουσαν κραυγές όταν είχαν αδειάσει το περιεχόμενο του κάδου μέσα στη μηχανή συμπίεσης των απορριμμάτων, αλλά δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Οταν οι άνδρες της Πυροσβεστικής έκοψαν το φορτηγό στα δύο, βρήκαν το διαμελισμένο πτώμα. Ενα πτώμα, του οποίου κανείς δε γνωρίζει τα στοιχεία, και κανείς δεν το ζήτησε...

Ως γνωστόν (και εσείς βέβαια, αλάνθαστε Πάπα, το ξέρετε καλύτερα από εμένα), μέχρι πριν από 10 χρόνια η Πολωνία «στέναζε» κάτω από τη βαριά μπότα του ανελεύθερου και καταπιεστικού κομμουνιστικού καθεστώτος. Οι συμπατριώτες σας είχαν μεν τη δουλιά τους, μπορούσαν να εξασφαλίσουν για την οικογένειά τους ένα καρβέλι ψωμί, ένα πιάτο φαΐ, ένα μπουκάλι γάλα, ένα «κεραμίδι» να βάλουν από κάτω το κεφάλι τους, αλλά... δεν είχαν το πρώτο και κυριότερο αγαθό - την ελευθερία τους. Γι' αυτό, με θέρμη και με ζήλο αξιοθαύμαστο, πρωτοστατήσατε (με την αμέριστη, βέβαια, συμπαράσταση όλων των ηγετών του ελευθέρου κόσμου), και οργανώσατε την «επανάσταση» του πολωνικού λαού, που έσπασε, επιτέλους, τα δεσμά του και εισήλθε στη μεγάλη οικογένεια των «ελευθέρων εθνών» και του δυτικού «παραδείσου» (Αυτό, βέβαια, το ασήμαντο - και τυχαίο θα λέγαμε - περιστατικό που σας ανέφερα, δεν παίζει ασφαλώς κανένα ρόλο, και δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να αμαυρώσει την ωραία εικόνα της σημερινής ελεύθερης, δημοκρατικής και ευτυχισμένης Πολωνίας...).