«Εμπρός αδέλφια μου! / Εμπρός ψαράδες! / Μακριά πίσω από τα γκρεμισμένα μας τείχη, / Ελευθερία».

(Μιχάλης Κατσαρός: «Μεσολόγγι»)

«Το "Αντισταθείτε" είναι η διαρκής προτροπή για τη μη απώλεια της εν εγρηγόρσει καταστάσεως του ανθρώπου».

«Το "Αντισταθείτε" είναι η επιστημολογία της Αντίστασης. Η σημειολογία του μας παραπέμπει διαρκώς στην διαλεκτική επεξεργασία για τον προσδιορισμό της ελευθερίας».

Τον συνάντησα στο «Μπραζίλιαν» (οδός Βουκουρεστίου), για πρώτη φορά στα 1973. Με στίχους: «Μπορούμε να μεθύσουμε τις καρδιές με νέους έρωτες;» τον ρώτησα. Ασφαλώς, μου απάντησε, αν έχουμε «κρασί», ποτήρια και μια ταβέρνα. Αν έχουμε έδαφος πολιτιστικό... κυρίως πολιτικό, του «Αντισταθείτε»...

Πορεύτηκε με τη φτωχολογιά. Κατά τα «Σταφιδικά», συμπορεύτηκε με τους σταφιδοπαραγωγούς της Κυπαρισσίας, κρατώντας ψηλά την κόκκινη σημαία του ΚΚΕ: «Η πόλις αμύνετο, περί πάτρης./ Θα ξεκινήσω από ένα μικρό πεζοδρόμιο./ Η πρώτη σημαία στο πέτο μου: Ερυθρά».

Το καλοκαίρι του 1945 ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ποίημά του με τον τίτλο «Σήμερα έγινα σύντροφος», όταν έγινε μέλος του ΚΚΕ. Ο Νίκος Ζαχαριάδης κατά τις εργασίες του 7ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, τον Οκτώβρη του 1945 που έ­γινε στην Αθήνα (ξενοδοχείο «Τιτάνια»), ανέφερε τα πιο επαινετικά λόγια για την ποίηση του Μιχάλη Κατσαρού. Σαν δείγμα για τον προσανατολισμό των νέων ποιητών διανοουμένων ανέφερε τους στίχους του: «Κάτω στο βάθος/ τόσα πέλματα βαριά./ Α­κούω να 'ρχεται καινούργιο βήμα»...