Κατά τη διάρκεια ενός σεμιναρίου, που έγινε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο, στην Τουρκία, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, πρώην Πρόεδρος της Σοβιετικής Ενωσης, έκανε μια σημαντική και άκρως αποκαλυπτική παρέμβαση, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πράβντα Ποσί», στις 16 Ιουλίου του 2000. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσίασε την παρέμβαση αυτή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, την Κυριακή, 8 του Οκτώβρη 2000, και θα έλεγα ότι άξιζε τον κόπο να τη διαβάσουν όλοι οι Ελληνες, και ιδιαίτερα οι αναγνώστες της εφημερίδας μας, που, ίσως, δεν την έχουν προσέξει.

Αδυνατεί, πραγματικά, ο ανθρώπινος νους, να συλλάβει το μέγεθος της ποταπότητας και το βάθος της σήψης στην καρδιά και στο μυαλό αυτού του «σημαδεμένου» Ιούδα, ο οποίος, από αρχηγός, κάποτε, του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους, κατάντησε σήμερα μια «περιφερόμενη πόρνη», ένας θλιβερός γελωτοποιός στις αυλές των ισχυρών της Δύσης, (προσωποποίηση της χλεύης και της ανυποληψίας), να διασκεδάζει τα αφεντικά του κάνοντας κωλοτούμπες, σαν τη μαϊμού, και διαφημίζοντας πίτσες αμερικανικές και γερμανικά προφυλακτικά «άριστης ποιότητας». Αυτός ο ειδεχθέστερος εγκληματίας όλων των εποχών, για τον οποίο η μικρότερη ποινή θα ήταν ο θάνατος διά λιθοβολισμού, (σαν τις αρχαίες μοιχαλίδες), έρχεται, με απίστευτη θρασύτητα, και δηλώνει μπροστά στις κάμερες: «Ο στόχος ολόκληρης της ζωής μου ήταν η εξολόθρευση του κομμουνισμού. Ακριβώς, για να πετύχω αυτόν το σκοπό, χρησιμοποίησα τη θέση μου στο κόμμα και στη χώρα. Κατάφερα να βρω συναγωνιστές, (συνεργούς στο έγκλημα ήθελε, προφανώς, να πει), για την πραγματοποίηση αυτού του στόχου, μεταξύ των οποίων εξέχουσα θέση κατέλαβαν, ο Α.Ν. Γιάκοβλεφ και ο Ε.Α. Σεβαρντνάτζε, των οποίων η συνεισφορά στην κοινή υπόθεση είναι ανεκτίμητη.

Με την αποκαλυπτική αυτή «εξομολόγησή» του, ο εμπνευστής της «Περεστρόικα» δίνει ο ίδιος την εξήγηση, για τους λόγους που οδήγησαν στην «κατάρρευση» των σοσιαλιστικών καθεστώτων, στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες Λαϊκές Δημοκρατίες. Πώς, αλήθεια, να μην ξεραθεί και να μην πέσει αυτό το ελπιδοφόρο δέντρο, που προοριζόταν να καρπίσει για όλα τα τέκνα της Γης, όταν τα μολυσμένα σκουλήκια που «φιλοξενούσε» μέσα του, δηλητηρίασαν το χώμα που το στήριξε και έφαγαν μέχρι το μεδούλι τις ρίζες του;... Πώς να μην καταρρεύσει αυτό το λαμπρό οικοδόμημα, που έχτισαν με τόσους κόπους και με τόσες θυσίες οι λαοί της Σοβιετικής Ενωσης, όταν τα ίδια τα «παιδιά» της, (τα φίδια που ζέσταινε στον κόρφο της ), το υπονόμευσαν με τον δυναμίτη στα θεμέλιά του, και τον πυροδότησαν με τα χέρια τους, στην κατάλληλη στιγμή;