Εχει ένα ισόγειο δυαράκι δικό του, όπου ζουν αφόρητα στριμωγμένοι αυτός, η γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους. Εχει και μια δουλίτσα που του αποφέρει έναν ισχνό μισθό και τέλος έχει κι ένα σαράβαλο ΙΧ, που αγκομαχάει στις ανηφόρες και μουγκρίζει σαν θεριό μέχρι να πάρει μπροστά. Αυτόν λοιπόν το φουκαρά οικογενειάρχη, που αν δεν ψευτοδούλευε και η γυναίκα του, θα είχε σηκώσει προ πολλού ψηλά τα χέρια και θα είχε παραδοθεί στην ανέχεια, αυτόν, λέω, το βιοπαλαιστή βρήκε πάλι ο ερίτιμος πρωθυπουργός να τον αδράξει από το γιακά και να του φωνάξει: «Ως εδώ η καλοπέραση, κύριε βολεμένε. Ως εδώ τα προνόμιά σου, τα κεκτημένα σου, οι νόμοι και οι διατάξεις που σε προστάτευαν σκανδαλωδώς! Το κράτος κάνει πλέον μια έντονη προσπάθεια για να εκσυγχρονιστεί και δε θα υποχωρήσει με τίποτε μπροστά σένα που αντιδράς σ' αυτήν την εκσυγχρονιστική πορεία. Θέλεις δε θέλεις θα δεχτείς και την αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις και την ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος και όποιο άλλο νομοσχέδιο ψηφίσω υπέρ του εκσυγχρονισμού. Μη βγαίνεις, λοιπόν, στους δρόμους και φωνάζεις πως γυρίζουμε στο μεσαίωνα, διότι κανένα δεν πείθεις. Είναι ολοφάνερο πως αντιδράς, κύριε βολεμένε, για να μη χάσεις την προνομιακή ως τώρα μεταχείρισή σου και την άνεση που αυτή σου παρείχε»!

Αυτόν τον εξάψαλμο άκουσε πρόσφατα από τον πρωθυπουργό ο φουκαράς ο βιοπαλαιστής και στην αρχή αδιαφόρησε, γιατί δεν κατάλαβε ότι απευθυνόταν στο άτομό του. «Αφού μιλάει για βολεμένους - σκέφτηκε - αναφέρεται σαφώς στους λίγους και εκλεκτούς του συστήματος, που έχουν βίλες, κότερα, εργοστάσια, σε όσους πλουτίζουν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, από τις μίζες ή και τις "βουτιές" στο δημόσιο κορβανά». Ετσι νόμιζε ο φτωχός και γύρισε τα νώτα του προς τον πρωθυπουργό, που κατακεραύνωνε εκείνο το βράδυ από την τηλεόραση τους «βολεμένους». Μόλις όμως προχώρησε ένα βήμα, άκουσε πίσω του τον υψηλό ομιλητή να του φωνάζει:

Κατασυγχυσμένος ο άνθρωπος έπεσε αργά εκείνο το βράδυ να κοιμηθεί, αλλά ύπνος δεν τον έπιανε. «Βρε τον διαβολεμένο, σκεφτόταν. Δε φτάνει που με ξετίναξε με τη "σύγκλιση", την ΟΝΕ, την ακρίβεια και τα χαρατσώματα, τώρα θέλει να με ρίξει πιο χαμηλά ακόμη. Να με πάρει από τους φτωχούς και να με ρίξει στους πάμφτωχους. Και με αποκαλεί αισχρά, αισχρότατα, βολεμένο για να προλειάνει το έδαφος για τη νέα λεηλασία μου, για τη χαριστική βολή. Μα, όχι, δε θα του περάσει. Κι εγώ και όλα τα άλλα θύματα του ψευτοεκσυγχρονισμού θα αντισταθούμε γερά. Θα παλέψουμε ανυποχώρητα, θα τον... βολέψουμε καλά το μασκαρά»!