Τα πάθη του Ιησού κορυφώνονται από αύριο στους ναούς. Τα πάθη του Ανθρώπου έχουν κορυφωθεί προ πολλού σε όλες τις γωνιές της Γης. Οι νεο-Ρωμαίοι, που κυβερνούν ως μονοκράτορες τον πλανήτη, επιβάλλουν παντού την αισχρή «νέα τάξη» και οδηγούν τους ταπεινούς του κόσμου, σε κρανίου τόπους. Στην ανέχεια, στους εμφύλιους σπαραγμούς, στο ξερίζωμα από τις πατρογονικές εστίες, σε κάθε είδους δεινά, σε κάθε είδους πάθη.
Πάσχων ο Ανθρωπος παντού. Πάσχων ο φτωχός, ο βιοπαλαιστής σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Η μοίρα του προδιαγράφηκε προ ετών, όταν συνήλθαν σε μυστικό συμβούλιο οι αρχιερείς του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού και αποφάσισαν να «ξεπαστρέψουν» εκείνες τις κοινωνίες, που διακήρυξαν την ισότητα, τη δικαιοσύνη, την ειρήνη, την ανθρωπιά. Αυτές οι κοινωνίες που είχαν υλοποιήσει το σοσιαλισμό ήταν «κάρφος» στα μάτια τους και εμπόδιο στους στρατηγικούς σχεδιασμούς τους για τη λεηλασία του πλούτου της Γης και την υποδούλωση όλων των λαών στις άνομες ορέξεις τους. Συνήλθαν οι αρχιερείς της φρίκης και σε συνεργασία με Ιούδες, που ποτέ δεν έλειψαν στην Ιστορία, κατόρθωσαν να πετύχουν την ανατροπή των «αιρετικών». Η προδοσία απέδωσε κι αυτή τη φορά. Τα «τριάκοντα αργύρια» αποδείχτηκαν ακαταμάχητα πάλι. Οι διακηρύσσοντες τη μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την παγκόσμια συμφιλίωση ανατράπηκαν. Και ζόφος άρχισε να απλώνεται στις κοινωνίες, που ούτε κρύωναν, ούτε πεινούσαν ως τότε, αλλά και στον κόσμο ολόκληρο. Το δράμα των ταπεινών είχε ήδη αρχίσει. Και κανένας από τους σύγχρονους Ισκαριώτες δεν απαγχονίστηκε, προκειμένου να εξιλεωθεί για το παγκόσμιο έγκλημα που διέπραξε...
Αφού συνέλαβαν τα όνειρα και τις ελπίδες των λαών οι αρχιερείς, αφού εξουδετέρωσαν το μέγα εμπόδιο των ανήθικων επιδιώξεών τους, άρχισαν πλέον να χορεύουν ανενόχλητοι και να φορούν αγκάθινο στεφάνι σε όλη τη Γη. Λαοί ολόκληροι οδηγήθηκαν από τους κοσμοκράτορες στη σταύρωση, όπως συνέβη στη Βοσνία και στο Κοσσυφοπέδιο και με «όξος» και «χολή» ποτίστηκαν οι ταπεινοί παντού. Τα ελάχιστα κεκτημένα που είχαν αρπάχτηκαν εν ριπή οφθαλμού, τα υποτυπώδη ατομικά δικαιώματά τους συρρικνώθηκαν απελπιστικά, η ανεργία σκαρφάλωσε σε δυσθεώρατα ύψη και στρατιές αποκλήρων που «δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι» εμφανίστηκαν σε κάθε σημείο. Επιτάφιοι θρήνοι ακούγονται πλέον σε κάθε γωνιά και το δράμα βρίσκεται ακόμη σχεδόν στην αρχή. Οι σταυρωτές του κόσμου μόλις τώρα άρχισαν το εξοντωτικό έργο τους και πολλά φριχτά θα πράξουν στο μέλλον, μέχρι να διαμοιράσουν τα ιμάτια (τον πλούτο και τις αγορές) της «επί ξύλου» κρεμασμένης Γης...
Η «ζωή εν τάφω», λοιπόν, για τους λαούς και για τους ταπεινούς παντού. Τα πλήθη όμως που υποφέρουν τα πάνδεινα, που λογχίζονται καθημερινά και φέρουν πληγές από τα καρφιά των δημίων δεν παραδίδουν το πνεύμα τους. Σφίγγουν τα δόντια τους στα μαρτύρια που υφίστανται και ποτέ δε θα ακουστεί απ' τα χείλη τους το «τετέλεσται». Αντίθετα, όλο και θα δυναμώνει μέσα τους το πνεύμα της αντίστασης και η φλόγα της πάλης και αργά ή γρήγορα ο σταυρωμένος κόσμος θα αναστηθεί. Με τους αγώνες τους, που όσο περνάει ο καιρός όλο και θα δυναμώνουν, οι λαοί θα νικήσουν τον αφανισμό και τον όλεθρο της «νέας τάξης». Και τότε ύμνοι ζωής θα ακουστούν παντού και λυτρωμού καμπάνες θα ηχήσουν στην οικουμένη για να αναγγείλουν ότι το φως νίκησε το έρεβος και ότι έφτασε ο καιρός για να πάρουν σάρκα και οστά τα όνειρα για έναν κόσμο ισότητας, δικαιοσύνης και παγκόσμιας αλληλεγγύης.
Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ
Feeds
