***

Υπό τις παραπάνω συνθήκες, θα διαπιστώσετε ότι τις μέρες του Πάσχα (και όχι μόνο) ο χρόνος μετριέται διαφορετικά. Μετριέται με τα χιλιόμετρα που σχηματίζουν οι ουρές στα διόδια: Στις 6 η ώρα είναι 3 χιλιόμετρα η ουρά, στις 6.15 πάνω από 10 τα χιλιόμετρα της ουράς, κατά τις 7 η ώρα το πράγμα θυμίζει λίγο από το «Ξύπνα Βασίλη», αφού όλο και περισσότεροι περιπλανώμενοι εκδρομείς μοιάζουν με τον ήρωα του Ψαθά που είχε την έμμονη ιδέα ότι μοιάζει με κόκορα και διαλαλούσε στους περαστικούς: «Να η ουρά μου, σας αρέσει η ουρά μου;»...

***

Για να επιστρέψουμε, πάντως, στον Notis, εκείνο που δε μου αρέσει καθόλου μα καθόλου ότι μερικοί ξύπνιοι, που με αντιμετωπίζουν σαν ηλίθιο με περικεφαλαία, εκτός από ουρά θέλουν να μου περάσουν και «λειρί».

Διότι μπορεί, φίλε μου Νίκο, εσύ να έχεις τους λόγους σου που διαλαλείς με βαρύγδουπο ύφος την αίσθησή σου ότι «κάτι καλό γεννιέται στο ελληνικό τραγούδι» και να... τανιέσαι ότι η απόδειξη περί τούτου είναι ο προχτεσινός καλεσμένος σου, ο... Notis, όπως πριν ήταν η Βανδή, και λίγο πριν η κυρία Σαμίου (αν ξέχασα κανέναν από όσους «καλλιτέχνες» συνεντευξιάστηκαν τούτες τις μέρες στα ιδιωτικά μας κανάλια ζητώ συγνώμη κ. Χατζηνικολάου), αλλά γιατί αυτή η ιδιάζουσα «αναπηρία» της αίσθησης της ακοής πρέπει να γίνει και «εθνικό κουσούρι»;

***

Εν ολίγοις, αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η παρακμή πρέπει να καθαγιαστεί και να πουληθεί μέσα από τα τηλεοπτικά κανάλια της κ. Βαρδηνογιάννη ωσάν να ήταν το... «Αξιον Εστί» του νέου αιώνα. Παρεμπιπτόντως, τα ίδια κανάλια αποτέλεσαν το δίαυλο για να μετατραπούν οι φιέστες των Σπάτων σε σόου αντίστοιχο ενός έργου σαν... τον Παρθενώνα. Αυτά τα αντιλαμβάνομαι. Αλλο δεν αντιλαμβάνομαι: Οσοι έχουν αναλάβει να πουλήσουν προς τα έξω το εν λόγω «προϊόν», δεν αντιλαμβάνονται ότι γίνονται «νούμερο» μέσα στο ίδιο τους το πρόγραμμα;