Μηνύματα γιατί ακόμα υπάρχουν δούλοι: Η Σάριον ξυπνάει και αγγίζει τα πονεμένα της γεννητικά όργανα. Ολα τα χρήματα από τις «υπηρεσίες» πηγαίνουν στον ιδιοκτήτη του πορνείου. Κι είναι δεκατριών χρονών. Από το Μάλι στην Ολλανδία. Ο Βιλάκ μοιράζει το νερό επτά μέρες τη βδομάδα για ένα πιάτο φαγητό στο Κονγκό. Ενα δεκάχρονο αγόρι στη Σομαλία φτιάχνει με το ένα χέρι του πυροτεχνήματα. Το αφεντικό του καίει τα δάχτυλα, όταν δεν πιάνει τις νόρμες παραγωγής (Ινδία). Στο Μπουρούντι, ο «κύριος» της δουλείας καίει με ηλεκτροφόρα καλώδια τη δεκαοκτάχρονη Βέκτρα για να περνάει την ώρα του.

«Συμφωνούσαμε» πως ούτε η δημογραφική έκρηξη - ούτε οι ραγδαίες κοινωνικές μεταβολές είναι η αιτία της δουλείας - αλλά η «αόρατη» παγκοσμιοποίηση και η απληστία της. Είναι πως ο σύγχρονος δούλος ταξιδεύει πολύ μακριά και φτάνει στο «καθαρτήριο» των αγορών σαν εμπόρευμα. Τα ίχνη του αμαρτήματος είναι ορατά: «Οι δούλοι διατηρούν το κόστος χαμηλό και αυξάνουν τα κέρδη των επενδύσεων», λένε προκλητικά οι μεσάζοντες. Το κεφάλαιο.

Δουλεία - φεουδαρχία - καπιταλισμός - αποικιοκρατία - ιμπεριαλισμός, παράγουν δούλους υπό προθεσμία. Πριν από λίγα χρόνια, ήταν εκεί ο Μπιλόκ Κεν στο Μάλι της Δυτικής Αφρικής. Το ήξερε, αλλά δεν το πίστευε.

Τώρα, μπορεί να βρει την άκρη της διαφθοράς, στην εκμετάλλευση, στο κέρδος. Η κατακλεμμένη και εξαθλιωμένη Αφρική και ο Τρίτος Κόσμος έχει ως αποτέλεσμα την ανείπωτη φτώχεια, τη δυστυχία, τις επιδημίες και τους λιμούς, καθώς τα ιστορικά κοκτέιλ των αφεντάδων μεθούν όχι μόνο τους δούλους των τριάντα εκατομμυρίων, αλλά μία ήπειρο 700 εκατομμυρίων.