O ισχυρισμός δεν αποτελεί «επικοινωνιακό λάθος» - δεν είναι «αθώος» - και προβάλλεται για να αποκρύψει, ή έστω να υποβαθμίσει, το γεγονός ότι η καθολική και ορθόδοξη λαϊκή αντίδραση στο «νέο Ασφαλιστικό» είναι προϊόν γνώσης και αποτέλεσμα συνειδητοποίησης. Υποδηλεί, δε, ευκρινώς και προμηνύει σαφώς ότι τα, αναγκαστικώς αποσυρθέντα και υπόπτως «ψυγειοθέντα», κυβερνητικά αντιασφαλιστικά μέτρα θα επαναεισαχθούν - ως έχουν, ή με ανούσιες αλλαγές - σε μια πιο «ώριμη» κοινωνία, στην «ωρίμανση» της οποίας θα συμβάλει μια πετυχημένη προπαγανδιστική τακτική.

Προς τούτο συνεκλήθη σύσκεψη στα Δολιανά, μετά την οποία έγινε γνωστό ότι ο Κ. Λαλιώτης - «μετρ» της ΠΑΣΟΚικής προπαγάνδας - «επιστρατεύεται» για να αναλάβει, συνεπικουρούμενος από τον Ιωάννη Κ. Πρετεντέρη - τον λεγόμενο και «Γεωργαλά του εκσυγχρονισμού» - το βάρος της Σισύφειας προσπάθειας για την αντιστροφή του δυσμενούς και απορριπτικού κλίματος σε βάρος της κυβέρνησης, που επικρατεί στο κόμμα και στην κοινωνία. (Η «επιστράτευση» του «πρωτοψεύτη» του ΠΑΣΟΚ κατέστη αναγκαία με την, εκ μέρους του Κ. Σημίτη, διαπίστωση ότι ήταν λάθος η ανάθεση της τηλεοπτικής υπεράσπισης των κυβερνητικών αντιασφαλιστικών προτάσεων, στο - πρόθυμον μεν καθότι αναμένον επιστροφή σε κυβερνητικό θώκο, ανεπαρκές δε - «δίδυμο» Μαγκριώτη - Μπένου, υπό την καθοδήγηση του Χρ. Πρωτόπαππα, ο οποίος, ειδικώς επί του ζητήματος, είναι και το πλέον αναξιόπιστο κυβερνητικό στέλεχος).

Η κυβέρνηση δεν αναζητεί αφελείς - αυτοί λιγόστεψαν και τείνουν να εκλείψουν στην ελληνική κοινωνία - αλλά ψάχνει για συνένοχους. Κι επειδή γνωρίζει ότι στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος υπάρχουν «πρόθυμοι συζητητές», έτοιμοι να επιδείξουν «μετάνοια» και «καλή διαγωγή» - είτε λόγω ελαστικών συνειδήσεων, είτε λόγω ίδιων συμφερόντων - ευελπιστεί πως θα τα καταφέρει να «στρώσει» το τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου», μέσα από τον οποίο θα επαναφέρει το «νέο Ασφαλιστικό».