Εγραψα ότι ο «αντιαμερικανισμός» βρίσκεται στην καρδιά και στο αίμα του ελληνικού λαού και είναι δύσκολο να τον «ξεριζώσουν» από τη χώρα μας η αμερικανική πρεσβεία και οι ντόπιοι υπάλληλοί της. Οφείλω, όμως, μιαν εξήγηση: Οταν λέω «αντιαμερικανισμός», δεν αναφέρομαι σε κάποιο συναίσθημα πολιτικού μίσους κατά του αμερικανικού λαού, αλλά για πολιτική εναντίωση προς την εξωτερική πολιτική της εκάστοτε αμερικανικής κυβέρνησης. Ισως ακριβέστερο θα ήταν ν' αναφερόμαστε σε αντιιμπεριαλιστική συνείδηση και δράση του ελληνικού λαού. Απ' αυτήν την άποψη, όσοι υποστήριξαν ότι οι Ελληνες χάρηκαν για το κακό που βρήκε τον αμερικανικό λαό, λόγω της γνωστής τρομοκρατικής επίθεσης στη Νέα Υόρκη, είναι ανόητοι, αν δε μιλούν εκ του πονηρού.

Και γιατί ο λαός μας να μισεί τον αμερικανικό λαό, όταν γνωρίζει ότι οι νέοι των ΗΠΑ ήσαν, που, με τις διαδηλώσεις τους, σταμάτησαν το βρώμικο πόλεμο του Βιετνάμ; Οταν βλέπει τον απλό κόσμο, που πληρώνει τα «σπασμένα» της τρομοκρατικής επίθεσης - πάνω από 100.000 εργαζόμενοι πετιούνται στην ανεργία, χωρίς ο «πονόψυχος» Μπους να νοιάζεται - να διαδηλώνει και σήμερα την αντίθεσή του σ' έναν άδικο και διαρκή πόλεμο, που κήρυξε ο «πλανητάρχης» κατά της ανθρωπότητας, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της διεθνούς τρομοκρατίας; Οταν ξέρει πως ο αμερικανικός λαός κατάφερε, στα λίγα χρόνια που λειτουργεί το πολυεθνικό και πολυπολιτισμικό κράτος του, να προσφέρει πολλά σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας;

Στο χώρο της πολιτικής, Αμερικανοί δεν είναι μόνον οι «εξολοθρευτές» των Ινδιάνων και οι «ράμπο» των πολέμων, αλλά και οι αγωνιστές της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας και ο μάρτυρας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, σύμβολο του αγώνα για την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων. Στο χώρο της επιστήμης είναι οι εφευρέτες Τόμας Εντισον, Σάμιουελ Μορς, Τσαρλς Ρίχτερ και οι σύγχρονοι πρωτοπόροι επιστήμονες. Στο χώρο της λογοτεχνίας οι δημοσιογράφοι - συγγραφείς Τζόζεφ Πούλιτζερ, Τζον Ριντ, Ερνεστ Χεμινγουέι, οι «κλασικοί» Τζον Στάιμπεκ, Χένρι Μίλερ, Τζακ Κέρουακ, Τζακ Λόντον, Ντάσιελ Χάμετ. Στη μουσική ο Χάρι Μπελαφόντε, η Ελα Φιτζέραλντ, ο Μπομ Ντίλαν. Στην κινηματογραφική τέχνη οι Ορσον Ουέλς, Γούντι Αλεν, Φράνσις Φορντ Κόπολα, Μάρλον Μπράντο, Μέριλ Στριπ.

Μ' αυτήν την Αμερική, των αγώνων για την ειρήνη και την πρόοδο, είμαι εγώ. Για την «άλλη» Αμερική - των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, του χρήματος, του ρατσισμού, των κοινωνικών αποκλεισμών, των ναρκωτικών, της κινηματογραφικής και τηλεοπτικής υποκουλτούρας - δε φταίει ο αμερικανικός λαός, όσο κι αν του καταλογιστούν ευθύνες για τον τρόπο που ψηφίζει. Φταίνε οι κυβερνήτες της, που διεκπεραιώνουν τις εντολές του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος και εφαρμόζουν ιμπεριαλιστική πολιτική με στόχο την υποδούλωση της οικουμένης. Αυτήν, την «άλλη» Αμερική, εχθρεύονται οι Ελληνες...