Ακουγα, τις προάλλες, τον υπουργό Γεωργίας, συνεντευξιαζόμενο σε θεσσαλικό τηλεοπτικό σταθμό, να κατηγορεί τους αγρότες επειδή δεν εκσυγχρονίζονται. Υποστήριζε ότι το πρόβλημα δεν είναι η κυβέρνηση που εφαρμόζει αντιαγροτική πολιτική, αλλά οι αγρότες που δεν καταλαβαίνουν και δεν ασπάζονται τον εκσυγχρονισμό, επειδή είναι οπισθοδρομικοί και περασμένης ηλικίας. Και καθώς απέναντί του δεν υπήρχε κάποιος να του αντιπαραθέσει την άλλη άποψη, προκαλούσε όλο και περισσότερο, επιτιθέμενος κατά πάντων, που αντιδρούν στον εκσυγχρονισμό των κυβερνώντων και αντιμάχονται την κυβερνητική πολιτική. Ιδιαίτερα προκλητικός και συκοφαντικός ήταν έναντι των αγροτοσυνδικαλιστών, οι οποίοι οργανώνουν τους αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τον άκουγα να μιλάει περιφρονητικά για τους αγρότες κι αναρωτιόμουν: Ποιος είναι αυτός ο κύριος, που έχει το θράσος να προκαλεί το «κοινό αίσθημα», συκοφαντώντας και καθυβρίζοντας απλούς ανθρώπους του λαού μας; Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να κατηγορεί αυτούς που δουλεύουν, μέρα - νύχτα, μέσα στη λάσπη, στο κρύο και στον καύσωνα, για να βγάλουν τίμια το ψωμί τους; Αυτούς που παράγουν και ταΐζουν το λαό μας, χωρίς να ανταμείβονται όπως κι όσο τους αξίζει; Αυτούς που κρατούν ζωντανά τα χωριά μας, για να ανεφοδιάζονται με κουράγιο και να παίρνουν ανάσες ζωής όλοι οι Ελληνες; Αυτούς, που σήκωσαν στους ώμους τους το μεγαλύτερο βάρος των λαϊκών αγώνων για την Εθνική Παλιγγενεσία και την Εθνική Αντίσταση και εξακολουθούν να «φυλάνε Θερμοπύλες» στις εσχατιές της Ελλάδας;

Και τι ζητάει, αυτός ο κύριος, από τους αγρότες για να μην τους χαρακτηρίζει οπισθοδρομικούς; Ν' αποδεχτούν, χωρίς αντιρρήσεις και αντιδράσεις, την πολιτική μαζικού ξεκληρίσματός τους, η οποία, στα 23 χρόνια που η χώρα μας είναι στην ΕΟΚ και την ΕΕ, ανάγκασε μισό εκατομμύριο μικρομεσαίους αγρότες να φύγουν από το αγροτικό επάγγελμα, να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να οδηγηθούν στην ανεργία και στη φτώχεια; Να γίνουν - όπως τους προτρέπει - «επιχειρηματίες» και να βρεθούν στη θέση του χρεοκοπημένου και του ομήρου των τραπεζών, όπως εκείνος ο άμοιρος Πελοποννήσιος νεαρός, τον οποίο παρουσίασε, παλιότερα, σαν υπόδειγμα «εκσυγχρονιστή - αγροτοεπιχειρηματία», ο πρωθυπουργός; Να μετατραπούν σε «κηφήνες», συμμετέχοντας σε κοινοτικά προγράμματα αγρανάπαυσης και πρόωρης σύνταξης;

Ε, όχι. Οι αγρότες δε θα του κάνουν το χατίρι να «εκσυγχρονιστούν», υπογράφοντας την καταδίκη τους. Θα συνεχίσουν τον αγώνα για να κρατήσουν τη γη τους και να παραμείνουν στον τόπο τους. Ας το συνειδητοποιήσει αυτό ο Γ. Δρυς κι ας το καταλάβουν ο Κ. Σημίτης που τον έβαλε και τον κρατάει στο υπουργείο Γεωργίας κι όσοι τον χρησιμοποιούν σαν «μεσίτη», στην προσπάθειά τους να πάρουν, για ένα κομμάτι ψωμί, τη γη των μικρομεσαίων αγροτών. Οσο για εκείνους που παραξενεύονται και απορούν γιατί ο υπουργός Γεωργίας προκαλεί και καθυβρίζει τον αγροτικό κόσμο λίγο πριν τις εκλογές κι ενώ το ΠΑΣΟΚ «καίγεται» για την αγροτική ψήφο, ας σκεφτούν ότι μπορεί η εξήγηση να εμπεριέχεται στην ευαγγελική ρήση «μωραίνει Κύριος, ον βούλεται απολέσαι». Γνωστή, γαρ, η «μοίρα» πολλών εκ των θητευόντων στο υπουργείο Γεωργίας...