Ο παιδαγωγός του λαού... | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

Ο παιδαγωγός του λαού...

«Ο παιδαγωγός συνέχεια ελέγχει/ το σφυγμό μου, την ανάσα μου/ ερωτική η ψυχή μου αντιστέκεται/ πονάνε οι πληγές/ Γιατί πάνω τους φυτρώνουν λουλούδια...» (Θάνος Ασίκης)

Ο ποιητής Κ. Βάρναλης, έγραφε για την «Τριλογία του Πολέμου» του Δ. Γληνού: (γράφτηκε στα 1938, στην εξορία): «... Είναι τόσο ζωντανό, κι αληθινό, που νομίζει κανείς πως ο πόλεμος που έρχεται δεν είναι ο χτεσινός που ήρθε, παρά, ο αυριανός που ετοιμάζεται να έρθει. Η "Τριλογία του Πολέμου" είναι μοναδικό βιβλίο στην ιστορία της ελληνικής σκέψης. Μοναδικό για την επιστημοσύνη του, την τετράγωνη λογική του, το ρεαλισμό του, τη διαλεκτική του. Τη διαλεκτική του ιστορικού υλισμού, που έξω απ' αυτόν καμία γνώση των κοινωνικών φαινομένων δεν είναι μπορετή...».

Η «Τριλογία» είναι σημαντικό έργο. Ενδεικτικό της βαθιάς σκέψης, αναλυτικής δυνατότητας του Γληνού. Γράφτηκε σε δύσκολες συνθήκες. Την ώρα που η θύελλα του παγκόσμιου πολέμου, άρχισε να χτυπά τις πόρτες της Ευρώπης. Σκοπός, να βοηθήσει όσους θα το διάβαζαν, στο να κατανοήσουν τα πραγματικά αίτια του πολέμου, του φασισμού, των ραγδαίων κοινωνικών ανατροπών της εποχής.

Ο Βάρναλης με την ευκαιρία του προλόγου, παίρνει αφορμή να μιλήσει για την προσωπικότητα του Δάσκαλου, όπως ονομάζει το Γληνό. «... δεν είναι μονάχα μεγάλος Επιστήμονας, μεγάλος Δάσκαλος. Ητανε μεγάλος τεχνίτης (του λόγου)... ήτανε μεγάλος άνθρωπος της δράσης... Στάθηκε ο φωτισμένος αρχηγός του εκπαιδευτικού δημοτικισμού. Χωρίς αυτόν δεν θα γινότανε ποτές η γλώσσα του έθνους, γλώσσα της εθνικής παιδείας... Αν τα γραφτά του έχουνε το χάρισμα του ισορροπημένου λόγου των κλασικών κειμένων, ο προφορικός του λόγος άστραφτε όλος από τη φλόγα, το πάθος της πίστης, της αλήθειας... Οσοι τον ακούσανε σα Δάσκαλο είτε στα επίσημα ιδρύματα, είτε στα ανεπίσημα (της εξορίας), άθελά τους πήγαινε η σκέψη τους στα λίγο επιγραμματικά, που λέει ο Θουκυδίδης για τον Περικλή: "άξιο να καταλαβαίνει το σωστό και να το εξηγεί"».

Στα 1934 ο Δ. Γληνός επισκέπτεται τη Σοβιετική Ενωση. Στις εκλογές του 1936 εκλέγεται βουλευτής με το Παλλαϊκό Μέτωπο. Μετά την κήρυξη της δικτατορία του Μεταξά (Αύγουστος 1936), ο Γληνός θα συλληφθεί. Εξορίζεται στην Ανάφη. Φυλακίζεται στην Ακροναυπλία. Εκτοπίζεται στη Σαντορίνη. Η κατάσταση της υγείας του όμως επιδεινώνεται, οπότε μεταφέρεται στην Αθήνα, υπό παρακολούθηση, και κατ' οίκον περιορισμό. Οταν η Ελλάδα κατακτηθεί από τους ναζί, η Ασφάλεια θα τον παραδώσει στους Ιταλούς.

Απτόητος ο μεγάλος διανοητής, θα συνεχίσει τον αγώνα του μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Αρθρογραφώντας συνεχώς ενάντια στο φασισμό, στον πόλεμο, πρόσφερε όλες του τις δυνάμεις στην υπηρεσία του λαού. Αφιέρωσε όλη την υπόλοιπη ζωή του, για το μεγάλο σκοπό της εθνικής ανεξαρτησίας.

Το Δεκέμβρη του 1943 ήταν έτοιμος να ανέβει στα βουνά της ελεύθερης Ελλάδας για τη συγκρότηση της κυβέρνησης του βουνού. Είχε προταθεί για τη θέση του προέδρου της ΠΕΕΑ. Ηθελε να προσφέρει τα πάντα. Δεν έμελλε όμως να ζήσει, για να ολοκληρώσει το έργο του. Πέθανε στις 26 Δεκέμβρη του 1943. Ο ελληνικός λαός, στερήθηκε έναν από τους καλύτερους δασκάλους, διανοητές.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ