Ο Απελευθερωτής ΕΛΑΣ... | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο Απελευθερωτής ΕΛΑΣ...

«Με χίλια ονόματα μια χάρη/ ακρίτας είτ' αρματολός,/ αντάρτης, κλέφτης, παλικάρι,/ πάντα είν' ο ίδιος ο λαός».

Σοφία Μαυροειδή - Παπαδάκη

Με πρώτο μέλημα την απελευθέρωση της Ελλάδας από τη φασιστική κατοχή των Γερμανών, το ΚΚΕ στις αρχές Οκτώβρη του 1941 συγκροτεί το στρατιωτικό κέντρο αντίστασης. Η δημιουργία εν συνεχεία του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ - Φλεβάρης 1942), βρήκε ανταπόκριση, στους πρώην μόνιμους αξιωματικούς και μη. Η δημιουργία ενόπλων ομάδων στις πόλεις, η οργάνωση, ανάπτυξη του ανταρτοπολέμου στην ύπαιθρο - το εθνικό καθήκον της βοήθειας του λαού, της διεξαγωγής του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, ήταν πρώτος στόχος του ΕΛΑΣ. Ολα αυτά κωδικοποιήθηκαν από τους αντάρτες μαχητές του: α) Στον αγώνα για την απελευθέρωση από τους ξένους κατακτητές, β) στην περιφρούρηση των επιτεύξεων του λαού, των ελευθεριών του εναντίον κάθε επιβολής, γ) στην εξασφάλιση της τάξης ως τη διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών, ώστε ο λαός να μπορεί να εκφράσει αβίαστα τις επιλογές του.

Οι πατριωτικές πράξεις των μαχητών του ΕΛΑΣ, με κορυφαία την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου (25/11/1942) έγιναν ιστορικοί θρύλοι. Ο ΕΛΑΣ, δεν είναι μονάχα με το όπλο το χέρι. Οργανώνει, μαζικοποιεί, κινητοποιεί όλον τον ελληνικό λαό. Συνδέει τις πόλεις με τα χωριά. Στις ελεύθερες περιοχές αποκαθιστά τη λαϊκή κυριαρχία. Λειτουργούν επ' ωφελεία του χειμαζόμενου λαού η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα λαϊκά δικαστήρια, η εθνική πολιτοφυλακή, η φροντίδα του αντάρτη. Η οργάνωση των λαϊκών συσσιτίων - του πολιτισμού - του θεάτρου - της λαϊκής τέχνης, ήταν σχέδιά του:

«Προχωρείς σε σωρούς ερειπίων

και σε μαύρης σκλαβιάς σκοτεινιά

και δαμάστρα να γίνεις θηρίων

ξεπετιέσαι Ελλήνων γενιά».

Γι' αυτές τις λαϊκές κατακτήσεις ο ΕΛΑΣ στη διάρκεια της φασιστικής κατοχής έδωσε πάνω από 750 μάχες. Καθήλωσε φασιστικές μεραρχίες. Πήρε την πρώτη θέση στη συνείδηση του ελληνικού λαού, για τα αντιφασιστικά του ανδραγαθήματα. Το «Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα/ το δίκαιο και τη λευτεριά/ στ' ακρόβουνο και στην κοιλάδα/ πέτα, πολέμα με καρδιά...», που μελοποιήθηκε από τον Νίκο Τσάκωνα, ήταν το εμβατήριο για τους λαϊκούς μαχητές του. Εδιναν όρκο - του τίμιου αγώνα τους: «Ορκίζομαι στον ελληνικό λαό, στη συνείδησή μου. Οτι θα αγωνιστώ ως την τελευταία σταγόνα του αίματός μου, για την πλήρη απελευθέρωση της Ελλάδας από τον ξενικό ζυγό. Οτι θα αγωνιστώ για την περιφρούρηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Την αποκατάσταση, κατοχύρωση των ελευθεριών, όλων των κυριαρχικών δικαιωμάτων του. Για το σκοπό αυτό θα εκτελώ ευσυνείδητα, πειθαρχικά τις εντολές, οδηγίες των ανωτέρων οργάνων. Θα αποφεύγω κάθε πράξη που θα με ατιμάζει σαν άτομο, σαν αγωνιστή του εργαζόμενου ελληνικού λαού».

Με αυτούς τους ανθούς της ελευθερίας, τους μαχητές (με αρχηγούς τους Αρη Βελουχιώτη, Στέφανο Σαράφη, Σαμαρινιώτη) του ΕΛΑΣ, γράφτηκε η Ιστορία των λαϊκών αγώνων. Η συμβολή του ΕΛΑΣ στον αντιφασιστικό συμμαχικό αγώνα ήταν τιτάνια. Απασχόλησε 300 χιλιάδες Γερμανούς, Ιταλούς, Βουλγάρους. Η ποιήτρια Σοφία Μαυροειδή - Παπαδάκη για τη σύνθεση των στίχων του ΕΛΑΣ, έλεγε: «Δεν ήταν στίχοι, μουσική... Ηταν όπλο - αγωνιστική πράξη! Οταν ακούω τους νέους να τραγουδούν τον ύμνο του ΕΛΑΣ, αισθάνομαι ότι δικαιώθηκε η ζωή μου...». Ο Απελευθερωτής ΕΛΑΣ, μας διδάσκει Ιστορία έως σήμερα.

Παναγιώτης ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ