Κάποιοι αρθρογράφοι - πρώην αριστεροί και νυν «ΠΑΣΟΚόφρονες» - ειρωνεύονται την κυβέρνηση για την αντίθεσή της με την Κομισιόν, η οποία, μ' αφορμή το νόμο για τον «Βασικό Μέτοχο», παρεμβαίνει ωμά και προκλητικά στα εσωτερικά της χώρας μας, αξιώνοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, τον παραμερισμό, αν όχι και την κατάργηση, του Ελληνικού Συντάγματος. Ομως, η περιπαικτική διάθεσή τους δεν αφορά στο γεγονός ότι η κυβερνητική εναντίωση δεν είναι όπως και όση χρειάζεται - στην πραγματικότητα η τακτική της κυβέρνησης είναι αντιφατική και αλλοπρόσαλλη και, εν τέλει, υποχωρητική - αλλά χλευάζει το «φαινόμενο» μιας παραδοσιακής φιλοευρωνωσιακής παράταξης που διαφωνεί σε κάτι με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι αναλύσεις τους ξεχειλίζουν από ειρωνεία σε βάρος όποιων επιχειρούν ν' αρθρώσουν την παραμικρή αντίρρηση προς τα μεγάλα αφεντικά της ΕΕ, επισημαίνοντας, ταυτόχρονα, τις ευθύνες των «αντιρρησιών» για τον «αντιευρωπαϊσμό», που αναπτύσσεται - μαζί με τον «αντιαμερικανισμό» - μέσα στο λαό μας.

Τα «ξεφτέρια» της «αριστερής δουλοφροσύνης» πρέπει ν' αντιληφθούν ότι δεν είναι όλα προς γελοιοποίηση σε τούτη τη χώρα. Οτι, παρά τον ευρωεναγκαλισμό που μας πνίγει, υπάρχουν, ακόμα, πατριωτικά αισθήματα. Παρά την κατακρήμνιση των αξιών, υπάρχει, ακόμα, η αίσθηση της αξιοπρέπειας. Παρά την υποχώρηση των αντιστάσεων, υπάρχει, ακόμα, το φιλότιμο. Κι αν έχουμε συνηθίσει την «ευρωλιγούρα», δύσκολα θ' ανεχτούμε τέτοιο ραγιαδισμό και τόση ξεφτίλα. Ας σκεφτούν οι κήρυκες της υποταγής το κατάντημα εκείνου που είπε το «ευχαριστώ τις ΗΠΑ». Είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός που, μόλις έχασε την εξουσία, πέρασε, αμέσως, στη λαϊκή περιφρόνηση. Διότι, τούτος ο λαός ξέρει και να τιμωρεί.

Είναι - λένε κάποιοι μετανοημένοι «αριστεροί» - ύποπτη κι επικίνδυνη η δήθεν αντιστασιακή συμπεριφορά των «δεξιών» κυβερνώντων. Αλλά, αφού κάνουν πως διαφωνούν με την υποκριτική «εθνικοφροσύνη» της ΝΔ, γιατί δε συντάσσονται με τον άδολο πατριωτισμό του ΚΚΕ; Γιατί δε συμπαρατάσσονται με τους κομμουνιστές, οι οποίοι, ταγμένοι να «φυλάττουν Θερμοπύλας», υπερασπίζονται, μέχρις εσχάτων, την εθνική ανεξαρτησία και τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού; Δεν προσβάλλονται που η ΕΕ συμπεριφέρεται σαν «νταβατζής» της κυβέρνησης και «τσατσά» της Ελλάδας; Δεν ντρέπονται που η αξιωματική αντιπολίτευση λειτουργεί σαν «γκουβερνάντα» της Κομισιόν και «μάνατζερ» μεγαλοεπιχειρηματιών;

Στον τόπο που άνθισε η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση είναι ντροπή να υπάρχουν, σήμερα, «νενέκοι», αλλά δεν είναι και περίεργο, καθώς η ίδια γη εξέθρεψε και τους δοσίλογους της Κατοχής, που δεν ήταν μόνο «καθαρόαιμοι δεξιοί»...