Τι λέω; Δημοκρατία;; Λίγο που νοιάζονται γι' αυτήν. Πάνω απ' όλα τα συμφέροντά τους. Τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, των μεγάλων τραστ του κέρδους, της βιομηχανίας των όπλων και του πετρελαίου. Σε βάρος των λαών όλου του κόσμου, σε βάρος του δίκιου, της πνευματικής και πολιτιστικής δημιουργίας και ελευθερίας.

Και οι λαοί όχι μόνον τους υπομένουν, αλλά και τους ανέχονται. Ως πότε, όμως; Εκεί που οδηγούνται τα πράματα, δε θα αργήσει και πολύ να φουσκώσει το ποτάμι. Φωτιά και τσεκούρι από τους οργισμένους και καταδυναστευόμενους λαούς... Και τότε να δούμε τι τάχα περιμένει τον κάθε Μπους και τα τσιράκια του.

Βραδιάζει και η θεατρική αυλαία πέφτει, διπλομανταλώνοντας τα καθημερινά μας άλυτα προβλήματα, φτώχεια, κακομοιριά, μιζέρια κι αθλιότητα. Και κάπου στο περιθώριο συμμορίες ληστών, με τη βοήθεια των απαραίτητων δόσεων τηλε-τρομοκρατίας, ενισχύουν ακόμη περισσότερο την υπάρχουσα ήδη ανασφάλεια. Σκουπίδια στους δρόμους και ευτελή τηλεοπτικά προγράμματα μιας άλλης Ελλάδας. Λουκέτο, λοιπόν, στα προβλήματά μας, η διπλανή πόρτα κλειστή και τα σκουπίδια κάτω από το χαλί..!