Το τρακτέρ έβγαινε, μαρσάροντας, στην Εθνική Οδό. Στη «μούρη» του, η «φάτσα» του πρωθυπουργού, από μια τεράστια προεκλογική φωτογραφία. Γιατί, άραγε, ο Θεσσαλός αγρότης την «κόλλησε» εκεί; Απλώς, για να δείξει ότι είναι «δεξιός»; `Η και για να στείλει μήνυμα στον «μεγάλο» ότι πρέπει, επιτέλους, να ασχοληθεί με τους αγρότες και ιδιαίτερα μ' αυτούς που τον ψήφισαν; Είναι προφανές ότι ο εν λόγω αγρότης - όπως και πολλοί άλλοι - έχει, ακόμα, πολιτικές αυταπάτες. Θεωρεί ότι η κυβέρνηση του κόμματος που ψήφισε θα τον βοηθήσει να ξεπεράσει κάποια από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Οτι ο Καραμανλής δε θα τον αφήσει να ξεκληριστεί. Πίστεψε στην προεκλογική υπόσχεσή του ότι ο ίδιος, προσωπικά, θα πηγαίνει, συχνά, στις Βρυξέλλες για να υπερασπίζεται και να προωθεί τα συμφέροντα του Ελληνα αγρότη. Διαψεύστηκε, αλλά ακόμα ελπίζει.

Βεβαίως, η πραγματικότητα βοά. Στα τρία χρόνια που κυβερνά η ΝΔ, όχι μόνον ακολουθεί «με κλειστά μάτια» τον «ντορό» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζοντας την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, αλλά κάνει και ό,τι μπορεί για να συντομεύσει το δρόμο προς το ολοκληρωτικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών και εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων. Αυτό είναι, πλέον, φανερό και «διά γυμνού οφθαλμού». Το εισόδημα των μικρών και μεσαίων παραγωγών μειώνεται συνεχώς και η ζωή στην ύπαιθρο χειροτερεύει διαρκώς. Από την άλλη, αυξάνονται κι άλλο τα υπέρογκα κέρδη των εμποροβιομηχάνων που κερδοσκοπούν σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών αγροτικών προϊόντων.

Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί φτωχοί αγρότες που βρίσκονται σε συνεχιζόμενη πλάνη και διατηρούν, ακόμα, αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για το ρόλο των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αλλοι γιατί, παρά τις απανωτές διαψεύσεις, εξακολουθούν να πιστεύουν «στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» κι άλλοι επειδή, παρά τις συνεχείς «κλοτσιές», παραμένουν «κολλημένοι» στο κόμμα τους, αρνούμενοι να «ξεκολλήσουν». Υπάρχουν κι εκείνοι που τα έχουν παρατήσει, παρασυρόμενοι από το «κλίμα» μοιρολατρίας, απογοήτευσης και υποταγής, που καλλιεργούν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα της διαχείρισης, αλλά και οι συνδικαλιστικές και συνεταιριστικές ηγεσίες της συναίνεσης και του συμβιβασμού.

Είναι, λοιπόν, καιρός όλοι οι φτωχοί αγρότες να βγουν από την πολιτική τους πλάνη, αντιλαμβανόμενοι ότι όσο θα κυβερνούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που εφαρμόζουν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, όχι μόνο δεν πρόκειται να δουν καλύτερες μέρες, αλλά θα οδηγηθούν, πιο γρήγορα, στον «Καιάδα» του ξεκληρίσματος. Και προχωρώντας στο επόμενο βήμα, να απεγκλωβιστούν από τα «δόκανα» του δικομματισμού, και με τον αγώνα - μαζί με τους άλλους εργαζόμενους του χωριού και της πόλης - και την ψήφο τους, να ανατρέψουν την αντιαγροτική - αντιλαϊκή πολιτική και να ανοίξουν το δρόμο για μιαν άλλη διακυβέρνηση, η οποία θα εφαρμόσει πολιτική υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του ελληνικού λαού. Και να ξέρουν πως όσο αργούν, τόσο θα υποφέρουν...