Αυτό το «έξυπνο» εργαλείο της ψαρικής μού έρχεται αυτές τις μέρες στο νου κάθε φορά που ακούω για τους εγκλωβισμένους μικροεπενδυτές, που «έριξαν» ό,τι είχαν και δεν είχαν στο Χρηματιστήριο, που παγιδεύτηκαν αγοράζοντας μετοχές -«φούσκες» και έχασαν όχι μόνο τις μικρές οικονομίες τους, μόχθο και ιδρώτα μιας ζωής, αλλά και ολόκληρες περιουσίες, πουλώντας τα σπίτια τους και τα υπάρχοντά τους, προκειμένου να βγάλουν τώρα απ' το λαιμό τους και τη θηλιά των Τραπεζών, από τις οποίες δανείστηκαν χρήματα, για να τα παίξουν στο παζάρι του μεγάλου τζόγου. Πολλοί, μάλιστα, απ' αυτούς, πάνω στην απόγνωση και στην απελπισία τους, οδηγήθηκαν στο «απονενοημένο διάβημα», δηλαδή στην αυτοκτονία.
Ως ανίδεος περί τα οικονομικά, προσπαθούσα (ειδικά αυτές τις τελευταίες μέρες με την «κάθετη πτώση» των μετοχών) να ενημερωθώ, παρακολουθώντας, σε τηλεοράσεις και εφημερίδες, «εμβριθείς» αναλύσεις των οικονομικών εγκεφάλων της κυβέρνησης και όλων των «σοφών» αναλυτών, πιστών θεραπόντων του συστήματος, αλλά άκρη δεν έβγαζα, ώσπου ήρθε προχτές η Γενική Γραμματέας μας, η συντρόφισσα Αλέκα, να μου λύσει την απορία μου, μονάχα με μια απλή και κατανοητή φράση: «Στο Χρηματιστήριο τα μεγάλα ψάρια τρώνε τα μικρά».
Το Χρηματιστήριο είναι ένας καλοστημένος κιούρτος του συστήματος της «ελεύθερης αγοράς» μας, όπου μπαίνουν και εγκλωβίζονται τα μικρά και απονήρευτα ψαράκια, για να έρθουν στη συνέχεια οι μεγάλοι καρχαρίες, αετονύχηδες και μακροχέρηδες, να τα φάνε μαζί με τα ψίχουλα που τους έριξαν μέσα στον κιούρτο για δόλωμα. Και δεν είναι «αθώοι του αίματος» οι δύο «Πόντιοι Πιλάτοι» του δικομματισμού, που προσπαθούν τώρα να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, με τη ρήση: «Ολοι φταίνε» και «ας πρόσεχαν αυτοί που έπαιξαν και έχασαν».
Γι' αυτό, στις εκλογές της 9ης του Απρίλη, η «συνταγή», για να απεγκλωβιστούν τα «μικρά ψαράκια» από το θανάσιμο εναγκαλισμό, είναι μία και μοναδική: Μαύρο και δαγκωτό ιδιαίτερα στις δυο πιστές και αφοσιωμένες θεραπαινίδες των «μεγάλων ψαριών», αλλά και στις μικρότερες (τις αναπληρωματικές του «πάγκου»), που και αυτές με τον τρόπο τους υπηρετούν τα ίδια, ξένα και ντόπια αφεντικά. Ψήφο κόκκινη, παλικαρίσια, στο τιμημένο Κουκουέ και στους απροσκύνητους αγωνιστές και αγωνίστριες που συστρατεύονται μαζί του, στο μεγάλο πατριωτικό Λαϊκό Μέτωπο. Για να διώξουμε το σκοτάδι της καπιταλιστικής νύχτας και «να φέρουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα».