Σ τη σχολή, που εκπαιδεύτηκε, του έλεγαν ότι «ο αστυνομικός είναι εξουσία». Από πρωθυπουργό άκουσε ότι «η αστυνομία είναι το κράτος». Ο σημερινός υπουργός του, τον αποκαλεί «πραίτορα». Τα ΜΜΕ και η «κοινή γνώμη», που διαμορφώνουν, του ζητούν να γίνει πιο «αποτελεσματικός». Εχοντας, λοιπόν, όλα αυτά υπόψη του, ο «Κάλαχαν του 4ου», σιγά μη δίσταζε να βασανίσει και να ξεφτιλίσει δυο «ρετάλια» που έπεσαν στα χέρια του. Ετσι «για πλάκα». Να διασκεδάσει λίγο. Να ξεφύγει από τη βαριεστιμάρα. Να δείξει στους συναδέλφους του πως είναι «σκληρός άντρας». Ν' αποδείξει στους προϊσταμένους του ότι έχει ιδιαίτερες ικανότητες, που πρέπει να τις αξιοποιήσουν καλύτερα. Δεν πέρασε από το μυαλό του ότι μπορεί να την «πατήσει». Αυτή είναι η «δουλιά» του. Κι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος είναι που την κάνει, χωρίς επιπτώσεις.

Επεσε στην περίσταση. Ενα «βίντεο», που τραβήχτηκε «για πλάκα» την ώρα της «δουλιάς», βγήκε στη δημοσιότητα. Το πήραν τα κανάλια και τον έκαναν «βούκινο». Και, τώρα, στρέφονται πολλοί και διάφοροι εναντίον του. Από συναδέλφους του μέχρι τον Πολύδωρα. Κι από τον Κακαουνάκη μέχρι τον Πρετεντέρη. Αυτοί που κάθε βράδυ φωνάζουν στην τηλεόραση απαιτώντας περισσότερη αστυνόμευση κι αποτελεσματικότερη πάταξη της «παρανομίας». Αυτοί οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν «τηλεοπτικοί μπάτσοι», επιτιθέμενοι κατά απεργών εργατών, αγωνιζόμενων αγροτών, διαδηλωτών φοιτητών, πεινασμένων συνταξιούχων και δε διστάζουν να ξεφτιλίζουν καλεσμένους τους στην τηλεοπτική οθόνη, σπρώχνοντάς τους να «σφαλιαρίζονται» μεταξύ τους, προς εξασφάλιση τηλεθέασης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έκαναν, προηγουμένως και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, έσπευσε να φορτώσει την ευθύνη, αποκλειστικά, στον αστυνομικό, κάνοντας λόγο για «μεμονωμένο περιστατικό». Και δεν αποκλείεται να την «πατήσει». Να τιμωρηθεί, ακόμα και να τον «πετάξουν από το Σώμα». Και τι μ' αυτό; Μήπως δε θα βρεθούν άλλοι «Κάλαχαν» να τον μιμηθούν; Θα βρεθούν, γιατί μ' αυτά τα «πρότυπα» διαμορφώνονται οι αστυνομικοί στη χώρα μας. Μήπως θ' αλλάξει η αστυνομία και θα σταματήσει να παίζει το ρόλο της ως φορέας και προαγωγός της κρατικής βίας; Αυτό δεν μπορεί να γίνει, ουδέποτε και ουδαμού, σ' ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα όπου το κράτος εκφράζει και υπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης, υπερασπιζόμενο την εκμεταλλευτική εξουσία της.

Οσο, λοιπόν, θα κυβερνούν τα κόμματα της αστικής τάξης, η κρατική βία θα στρέφεται, συνεχώς εντεινόμενη, κατά των φτωχών και αδυνάτων, των εκμεταλλευομένων. Από την αστυνομική αυθαιρεσία, ο νόμος δεν προστατεύει τους αδικημένους. Αυτός φτιάχνεται για την προστασία των συμφερόντων της κυρίαρχης εξουσίας και λειτουργεί στο «κλίμα» τρομοκρατικής αστυνομοκρατίας, που διαμορφώνουν οι κυβερνήσεις. Και δεν αρκεί ν' αγανακτεί κανείς και να διαμαρτύρεται για την αστυνομική βαρβαρότητα. Χρειάζεται όλοι που βρίσκονται κάτω από την εκμεταλλευτική εξουσία, να συνειδητοποιήσουν ότι η «ρίζα» της κρατικής βίας είναι το καπιταλιστικό σύστημα και ν' αγωνιστούν μαζί για να το «ξεριζώσουν»...