Το ερώτημα μού το έθεσε φίλος: «Γιατί ο Ζαχόπουλος να εκτεθεί μ' αυτόν τον τρόπο; Ηταν σε περίοπτη κυβερνητική θέση, όπου, ως εκλεκτός του Καραμανλή, "έλυνε και έδενε". Αξιζε, λοιπόν, για μια γυναίκα να διακινδυνεύσει να τα χάσει όλα;». Εύλογο το ερώτημα, αν έχει κανείς καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η «υπόθεση Ζαχόπουλου» αφορά στο «παραστράτημα» ενός στελέχους της πολιτικής εξουσίας, ο οποίος - τι να κάνουμε; άνθρωποι είμαστε - δυσκολεύεται να αντισταθεί στους ερωτικούς πειρασμούς... Τότε, το «σερσέ λα φαμ» ίσως έφτανε να εξηγήσει όλα όσα έγιναν και ακολούθησαν μετά την αποκάλυψη του «σκανδάλου». Αν το πρόβλημα ήταν απλώς το «προσωπικό ήθος» του συγκεκριμένου κυβερνητικού παράγοντα, η απάντηση θα μπορούσε να είναι «δε βαριέσαι, αδελφέ, ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που ενδίδει σε εξωσυζυγικούς πειρασμούς είναι ο Ζαχόπουλος» - όπως ανέκραξε και ο Ρουσόπουλος «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» - κι άντε να παραπέμπαμε το ζήτημα στην Τατιάνα, στην Λαμπίρη, ή την Δρούζα.

Ομως, η «υπόθεση Ζαχόπουλου» δεν είναι τόσο απλή, για να γίνει αντικείμενο «σεξουαλικού κουτσομπολιού» στις μεσημεριανές εκπομπές της τηλεόρασης, κάτι, δηλαδή, σαν το «στιγμιαίο αμάρτημα» του γνωστού αοιδού νυκτός, ο οποίος ζητάει συγχώρεση, καθότι, κατά τα λεγόμενά του, αγνοούσε, παντελώς, ότι είχε καταστεί πατήρ εξώγαμου τέκνου, μη λαμβάνων σοβαρώς υπόψιν πως η ερωτική πράξη, άνευ προφυλάξεως, ενίοτε μπορεί να οδηγήσει και σε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Διότι στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια δείχνουν ότι ο εν λόγω ισχυρός κυβερνητικός παράγων είχε κι άλλες «αμαρτίες» να κρύψει. Αμαρτίες που σχετίζονται με τη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, με παράνομες αποφάσεις αποχαρακτηρισμού αρχαιολογικών χώρων, με άμεση συμμετοχή του στη διαχείριση πελατειακών σχέσεων και ρουσφετολογίας υπέρ του κυβερνώντος κόμματος.

Το τελευταίο «αμάρτημα» μπορεί και να αποτέλεσε την αιτία και την αφορμή της αποκάλυψης του «σκανδάλου». Διότι το πελατειακό σύστημα έχει, μεν, τους ευνοούμενους, έχει, όμως, και τους «ριγμένους». Και, μερικές φορές, οι «ριγμένοι» αντιδρούν με τρόπο που δεν μπορεί να ελεγχθεί, όπως, εν προκειμένω, ήταν η αντίδραση της ερωμένης του κυρίου Γενικού. Μπορεί, μάλιστα, η αντίδραση να πάρει και πιο «άγρια χαρακτηριστικά», όπως έγινε, προσφάτως, με τον άνεργο από την Καρδίτσα, ο οποίος πήγε στο τοπικό γραφείο του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ντ. Ρόβλια, και «τα έκανε γυαλιά καρφιά», επειδή, παρά τις υποσχέσεις του, ο βουλευτής δεν τον βόλεψε σε μια θεσούλα εργασίας.

Βεβαίως, η αποκλειστική, σχεδόν, και επί μακρό χρονικό διάστημα, ενασχόληση των ΜΜΕ, με την «υπόθεση Ζαχόπουλου» δεν είναι καθόλου «αθώα». Εκτός του ότι γύρω απ' αυτήν «παίζεται ένα μεγάλο παιχνίδι», που αφορά στις αντιπαραθέσεις για το «ψητό» ανάμεσα στους μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ, ταυτόχρονα, αξιοποιείται καταλλήλως και για τον αποπροσανατολισμό της «κοινής γνώμης» από τα φλέγοντα και καυτά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και τα χειρότερα που έρχονται, εξαιτίας των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται. Σε κάθε περίπτωση, δε, τα αστικά ΜΜΕ δεν πρόκειται να μπουν στην ουσία μιας «υπόθεσης», που σχετίζεται με το «αμαρτωλό» καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο, σαπίζοντας διαρκώς, αναδείχνει, από παντού, την αφόρητη «οσμή του»...