Το τζούντο προέκυψε από το «ζίου ζίτσου» και έγινε Ολυμπιακό άθλημα το 1964. Δημιουργήθηκε στη δεκαετία του 1880 από τον Ιάπωνα Ζιγκόρο Κάνο και η λέξη «τζούντο» σημαίνει στα ιαπωνικά «ευγενικός τρόπος». Οι αθλητές νικούν επιδεικνύοντας ανωτερότητα στη δεξιοτεχνία των λαβών και των χτυπημάτων, χρησιμοποιώντας τεχνικές και ισορροπία για να ελέγξουν τον αντίπαλό τους και όχι μόνο δύναμη για να τον καθυποτάξουν.

- Ippon (Ιπόν): Δίνει στον αθλητή έναν ολόκληρο βαθμό που αντιστοιχεί σε 10 πόντους. Το ιπόν καταλογίζεται όταν ο αθλητής ρίξει τον αντίπαλό του κάτω με την πλάτη με δύναμη και έλεγχο ή όταν ακινητοποιήσει τον αντίπαλό του για 25 δευτερόλεπτα ή όταν πετύχει αποτελεσματική τεχνική πνιγμού ή εξάρθρωσης στο έδαφος και αναγκάσει τον αντίπαλό του να παραιτηθεί.

- Wazari (Ουαζάρι): Σχεδόν ένα ιπόν που αντιστοιχεί σε 7 πόντους. Δύο ουαζάρι δίνουν ένα ιπόν.

- Yuko (Γιούκο): Σχεδόν ένα ουαζάρι.

Η σφαιροβολία, που προέρχεται από το αρχαιοελληνικό αγώνισμα της λιθοβολίας, εντάχθηκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα το 1896 για τους άνδρες και το 1948 για τις γυναίκες.

Οι αθλητές ρίχνουν μια σιδερένια σφαίρα ελάχιστου βάρους 7,26 κιλών στους άνδρες και 4 κιλών στις γυναίκες. Η διάμετρος της σφαίρας ανδρών είναι 110 - 130 χιλιοστά και της αντίστοιχης των γυναικών 95 - 110 χιλιοστά.

Με το πρόσωπό του να κοιτά στην αντίθετη πλευρά από την επιθυμητή κατεύθυνση της σφαίρας, ο σφαιροβόλος στέκεται σε θέση αναδίπλωσης.

Κρατώντας τη σφαίρα μπροστά από τη γραμμή των ώμων, ο σφαιροβόλος στρίβει κινούμενος ταχύτατα από τη μία στην άλλη πλευρά του κύκλου σε μια πιο όρθια θέση.

Με το χέρι βολής πλήρως τεντωμένο, ο αθλητής ωθεί τη σφαίρα προς τα εμπρός και επάνω.