Παπαγεωργίου Βασίλης

Η πρώτη και βασική προϋπόθεση που έθεσε το ΔΝΤ ήταν, όπως και στις άλλες χώρες, η δραστική περικοπή των δημόσιων δαπανών. Στο πλαίσιο αυτής της περικοπής η κυβέρνηση της Ρουμανίας προχώρησε σε σχέδιο για την απόλυση 100.000 - 150.000 δημόσιων υπαλλήλων!

Ομως οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ παρέμεναν διστακτικοί απαιτώντας ακόμη περισσότερα. Το επόμενο μέτρο ανακοινώθηκε πριν από ένα μήνα και αφορούσε στο πάγωμα των μισθών και των συντάξεων των εργαζομένων και των συνταξιούχων του δημόσιου τομέα. Και το «κερασάκι» ήταν η απόφαση, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι να λάβουν φέτος άδεια άνευ αποδοχών τριών βδομάδων το διάστημα μεταξύ Σεπτέμβρη - Νοέμβρη.

Για να ενισχύσει τα διαπιστευτήριά της προς το ΔΝΤ, η κυβέρνηση της χώρας ανακοίνωσε ότι το σχέδιό της για αύξηση των συντάξεων κατά 2%, που είχε προαναγγείλει, ματαιώνεται.

Θα πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι το ΔΝΤ είναι από τους ισχυρότερους θεματοφύλακες των αρχών της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης» και σταθερός υποστηρικτής των πολιτικών που οδήγησαν στη διεθνή οικονομική κρίση. Είναι επομένως τουλάχιστον προκλητικό να εμφανίζεται τώρα ως μεσσίας για την έξοδο από την κρίση αυτή.

Ασφαλώς η πρόκληση αφορά στους εργαζόμενους της Ρουμανίας οι οποίοι και κατά το παρελθόν είχαν υποστεί τις βαριές συνέπειες των πολιτικών του ΔΝΤ και των άλλων διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Γιατί η κυβέρνηση της χώρας ακολουθεί πειθήνια όλες τις σχετικές απαιτήσεις. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Ρουμανίας, Τραγιάν Μπασέσκου, έσπευσε να αναγνωρίσει την ανάγκη συρρίκνωσης του κρατικού τομέα, τονίζοντας ότι ο αριθμός των δημόσιων υπαλλήλων θα πρέπει να μειωθεί κατά 20%!

Από τα παραπάνω αποδεικνύεται τι σημαίνει προσφυγή στο ΔΝΤ, μέτρο στο οποίο είχε αναφερθεί στις αρχές του χρόνου ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, συνεπικουρούμενος και από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες και των δύο κομμάτων.