Η θέση της ΝΔ είναι ξεκάθαρη. Αντέγραψε, από την ΕΕ, το σχέδιο ενίσχυσης του τραπεζικού κεφαλαίου και ανακάλυψε ότι οι εργαζόμενοι της χώρας μπορούν να χορηγήσουν 28 δισεκατομμύρια ευρώ, «ζεστό χρήμα» στις τράπεζες, με τη σκέψη ότι τα ποσά αυτά θα γίνουν δάνεια, τα οποία θα δώσουν «πνοή» στην αγορά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Η θέση των τραπεζών, όπως δείχνουν τα πράγματα, εξαρτάται από τη θέση που η καθεμιά κατέχει στην αγορά. Οι μικρές τράπεζες τρίβουν τα χέρια τους, ενώ οι μεγαλύτερες, που πάντα αξιοποιούν τις κρίσεις για να γίνουν ακόμα μεγαλύτερες με εξαγορές και απορροφήσεις των μικρότερων, περιμένουν να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός για να ανοίξουν τα χαρτιά τους, όσο θα τα ανοίξουν.

Τα λεφτά είναι πολλά και η πρόκληση μεγάλη. Αρκεί να αναλογιστούμε μόνο ότι για τα μεγέθη της χώρας, όπου ζουν 3,6 εκατομμύρια νοικοκυριά, 28 δισεκατομμύρια ευρώ σημαίνουν 8.000 περίπου ευρώ για κάθε οικογένεια! Τόσα είναι τα κεφάλαια που θα δοθούν στους τραπεζίτες, χώρια τα κονδύλια που ήδη ανακοινώθηκε ότι θα δοθούν επίσης στις τράπεζες με τη μορφή της επιχορήγησης του επιτοκίου για δάνεια που θα δοθούν προς τις επιχειρήσεις.

Και ενώ οι κυβερνώντες έχουν μπει σε μια διαπραγμάτευση για τον τρόπο που τα κεφάλαια αυτά θα αξιοποιηθούν από τις τράπεζες, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, πιστοί στο παιχνίδι της δημιουργίας των εντυπώσεων και του αποπροσανατολισμού, κλιμακώνουν την αντιπαράθεση για το αν θα μειωθούν ή όχι τα επιτόκια των δανείων μισή ή μία μονάδα, ζητώντας ταυτόχρονα από την κυβέρνηση μέτρα, προκειμένου να διευκολυνθούν οι δανειολήπτες. Είναι τόσο αποφασισμένοι να μη θίξουν τα ιερά και τα όσια του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του, που, ακόμα και την ώρα της κρίσης, δεν είναι σε θέση να διατυπώσουν προτάσεις, που θα ανακουφίσουν τους εργαζόμενους από τις συνέπειές της. Τόσο πολύ, που μέρος από τις προτάσεις που έχουν κάνει τις υιοθέτησε ήδη η κυβέρνηση ή οι ίδιες οι τράπεζες, ανακοινώνοντας προγράμματα ...αναστολής των κατασχέσεων και των πληρωμών δανείων για κάποιες κατηγορίες δανειοληπτών. Αναστολές, που γίνονται σύμφωνα με τη λογική του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και που, στην ουσία, και αυτές αποτελούν έμμεση ενίσχυση της θέσης των τραπεζών, αφού οι δανειολήπτες θα κληθούν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να πληρώσουν πολλαπλάσια ποσά για την εξόφληση των δανείων τους.

Ο μόνος τρόπος για να αναδειχτούν προτάσεις που θα θωρακίζουν τις λαϊκές οικογένειες είναι η αποφασιστική λαϊκή δράση, γραμμή της οποίας δεν μπορεί παρά να είναι το αίτημα: Να πληρώσουν το κεφάλαιο, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και οι μεγαλέμποροι, για την οικονομική κρίση, γιατί αυτοί ευθύνονται. Να απορριφθούν η πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ και οι προτάσεις των άλλων κομμάτων του «ευρωμονόδρομου».

Η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να απορρίψουν και να αντιπαλέψουν κάθε ιδέα για ενίσχυση και στήριξη του κεφαλαίου. Να διεκδικήσουν αύξηση του λαϊκού εισοδήματος και προστασία των ανέργων. Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στα επιδόματα ανεργίας. Να εγκαταλείψουν τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», να διαμορφώσουν τη δική τους αντιμονοπωλιακή συμμαχία για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.