Οι θέσεις που αυτές τις μέρες εκφράζουν για την κρίση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ΛΑ.Ο.Σ., από τη μια, και το ΚΚΕ, από την άλλη, δείχνουν ανάγλυφα τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δύο στρατηγικές που συγκρούονται σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, τόσο στην ερμηνεία της κρίσης, όσο και στις προτάσεις για την αντιμετώπισή της. Οι απόψεις που διατυπώνονται καθορίζονται από το εξής θεμελιώδες ερώτημα: Με τα μονοπώλια, ή με το λαό; Ο τρόπος που το κάθε κόμμα απαντά σ' αυτό το ερώτημα, καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να παρουσιάσει την οικονομική κρίση στα μάτια των εργαζομένων. Αλλά, κυρίως, καθορίζει μέχρι κεραίας τις προτάσεις που διατυπώνει για την αντιμετώπιση της κρίσης.

Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις όποιες διαφοροποιήσεις στην προπαγάνδα τους, θεωρούν ότι η οικονομική κρίση αποτελεί παθογένεια ενός συγκεκριμένου, στρεβλού, κατά την άποψή τους, τρόπου ανάπτυξης του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο, απόρροια της επικράτησης νεοφιλελεύθερων δήθεν απόψεων και πολιτικών. Γι' αυτό μ' ένα στόμα αναλώνονται σε ερμηνείες περί «χρυσών παιδιών» και αχόρταγων κερδοσκόπων. Γι' αυτό και προσπαθούν να παρουσιάσουν την οικονομική κρίση σαν μια χρηματιστηριακή ως επί το πλείστον «περιπέτεια». Γι' αυτό ανακαλύπτουν όρους όπως «καζινοκαπιταλισμός» και άλλα παρόμοια. Ο στόχος τους είναι κοινός: Να αποκρύψουν από τους εργαζόμενους το νομοτελειακό χαρακτήρα των κρίσεων στον καπιταλισμό, οι οποίες εδράζονται στη βασική αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, και άρα του παραγόμενου πλούτου.

Αυτό που καθορίζει την ερμηνεία τους για την κρίση, καθορίζει αναπόφευκτα και τις προτάσεις τους για την αντιμετώπισή της. Γιατί είναι καθαρό ότι τα κόμματα του κεφαλαίου, έχοντας τη στρατηγική στήριξη και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δε θέλουν η κρίση να αντιμετωπιστεί προς όφελος των εργαζομένων, αλλά προς όφελος των μονοπωλίων. Γιατί αν σκέφτονταν τους εργαζόμενους θα διατύπωναν προτάσεις που θα έθιγαν στην καρδιά της την καπιταλιστική κερδοφορία. Δε θα παζάρευαν το ύψος και τους όρους μιας ακόμα γενναίας χρηματοδότησης των τραπεζικών ομίλων που μόνο στόχο έχει να τροφοδοτήσει εκ νέου τον υπερδανεισμό των λαϊκών νοικοκυριών, με μόνες κερδισμένες τις τράπεζες. Δε θα αναλώνονταν σε πλειοδοσίες για το πόσες τράπεζες πρέπει χρηματιστηριακά να περάσουν στα χέρια του καπιταλιστικού κράτους, προκειμένου να τις αξιοποιήσει δήθεν για τον έλεγχο της αγοράς.

Αυτό κάνουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ. και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Με αφορμή την κρίση ψάχνουν τρόπους να γιατρέψουν το πληγωμένο θηρίο, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Μόνο το ΚΚΕ είναι αυτό που καλεί σε αντεπίθεση, τώρα που η πολιτική αστάθεια δημιουργεί προϋποθέσεις για ανάπτυξη αγώνων για την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών και έδαφος για τη ριζοσπαστικοποίηση ακόμα περισσότερων εργατικών συνειδήσεων. Μόνο το ΚΚΕ δένει διεκδικήσεις και στόχους πάλης, που αφορούν στην προστασία των εργατικών στρωμάτων από τις συνέπειες της κρίσης, με την αναγκαία όσο ποτέ όξυνση της ταξικής πάλης, που κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να οδηγήσει στην ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης. Μ' αυτό το πλαίσιο και μ' αυτή τη στρατηγική γραμμή το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους τις επόμενες μέρες να μαζικοποιήσουν τις απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.