Απεργούν σήμερα χιλιάδες εργάτες για να μπει φραγμός στη νέα αντεργατική έφοδο κυβέρνησης και εργοδοσίας. Ολο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, εκατοντάδες σωματεία, μπήκαν μπροστά στην οργάνωση αυτής της ταξικής μάχης μετά το κάλεσμα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Ο αγώνας που δίνουμε σήμερα είναι αγώνας ζωής, αγώνας για το μέλλον αυτού του λαού και του τόπου. Υπερασπίζουμε και διεκδικούμε ό,τι πιο ακριβό έχει και απαιτεί η εργατιά. Το δικαίωμα στη δουλειά, στο μεροκάματο, στη σύνταξη, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην Παιδεία για τα παιδιά της, στο ψωμί για τον άνεργο και τον αποκλεισμένο. Σηκώνουμε ασπίδα προστασίας στην εργαζόμενη μάνα, στον εργαζόμενο των stage, στον απολυμένο, στη νέα γενιά που την καταδίκασαν σε ισόβια εργασιακή περιπλάνηση. Σήμερα απεργούμε και παλεύουμε για τη ζωή που μας κλέβουν, για ένα μέλλον με σιγουριά, για όλα αυτά που ανήκουν στους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου. Οσο και αν γαβγίζουν τα σκυλιά, το καραβάνι θα προχωρήσει. Ο πανικός τους δείχνει και τους πραγματικούς τους φόβους. Ξέρουν καλά: Οταν η εργατιά είναι στους δρόμους, όλα είναι δυνατά. Οταν η εργατιά διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν, τίποτα δεν μπορεί να την εμποδίσει. Οταν οι εργάτες τολμήσουν, τίποτα δεν μπορεί να τους σταματήσει.

Με την απεργία δίνουμε απάντηση σε κυβέρνηση, εργοδοσία και εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ. Που πανικόβλητοι από την απήχηση της σημερινής απεργίας των ταξικών συνδικάτων, έβγαλαν τον κνούτο της «νομιμότητας» από τη θήκη. Για άλλη μια φορά η εργοδοσία με την πλάτη της κυβέρνησης στήνει εργατοδικεία για να βγάλει παράνομη την απεργία των ναυτεργατών και των εργαζομένων στο Καζίνο Πάρνηθας. Στους χώρους δουλειάς οργίασαν οι εργοδοτικοί εκβιασμοί, οι απειλές - κρυφές και φανερές -, οι προειδοποιήσεις. Και στο τέλος, όταν η εργοδοσία αποδείχτηκε λειψή, επιστρατεύτηκε ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ΓΣΕΕ ντύθηκε τη στολή του απεργοσπάστη. Πρόλαβε και αυτά τα αστικά δικαστήρια και αποφάσισε ότι είναι παράνομες οι απεργίες. Η αθλιότητα και ο εκφυλισμός στο απόγειό τους.

Ματαιοπονούν. Η εργατιά δε θα σκύψει το κεφάλι. Δε θα αφήσει να τη συντρίψουν. Οσα δικαστήρια και αν επιστρατεύσουν, όσα φερέφωνα εργατοπατέρων και αν ρίξουν στην πιάτσα. Μπροστά σε αυτή τη μαύρη ανίερη συμμαχία, η εργατιά σηκώνει ακόμα πιο αποφασιστικά το μπόι της. Με μεγαλύτερο πείσμα θα δώσουμε αυτή τη μάχη. Με ακόμα μεγαλύτερο, θα ετοιμάσουμε τις μάχες που έρχονται. Ατσαλωμένοι με το δίκιο μας, εξοπλισμένοι με την πείρα μας, ξέρουμε ότι όλα κρίνονται στους δρόμους. Ο καθείς και τα όπλα του. Γι' αυτούς η βία, η αυθαιρεσία, οι εκβιασμοί. Για μας η αλληλεγγύη, η ταξική ενότητα, η αποφασιστικότητα.

Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα. Και από αύριο θα είμαστε και πάλι στο μετερίζι της ταξικής πάλης. Ξέρουμε τις δυσκολίες. Γνωρίζουμε τον αντίπαλο και τα όπλα που διαθέτει. Μα για τους εργάτες δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Πίσω απ' αυτό το δρόμο υπάρχουν μόνο απώλειες. Εξω από τη δοκιμασμένη στρατηγική του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου δεν υπάρχει ελπίδα. Το κόστος της ανοχής αποδείχτηκε πάντα μεγαλύτερο από όποιο κόστος είχε ο αγώνας. Γι' αυτό με ταξικό πείσμα, με όλες μας τις δυνάμεις, με την αποφασιστικότητα του εργάτη, προχωράμε μπροστά. Κλιμακώνουμε την πάλη, ετοιμαζόμαστε και προετοιμάζουμε τις αναμετρήσεις που έρχονται.