Κλιμακώνεται η ολομέτωπη επίθεση της πλουτοκρατίας σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, με τον πολλαπλασιασμό των νέων αντιλαϊκών μέτρων. Το ενιαίο μπλοκ κυβέρνησης - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., μαζί με την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, φέρνει στο προσκήνιο σωρεία σκληρών μέτρων που δεν αφήνουν τίποτα στο απυρόβλητο: Νέα αύξηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, καύσιμα, ΙΧ αυτοκίνητα), νέες περικοπές των μισθών, επανεξέταση των καταβολών δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος άδειας, νέα αντιδραστικά μέτρα στο ασφαλιστικό σύστημα, ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Υγείας, νέες ανατροπές των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, «απελευθέρωση» των απολύσεων) και νέα προνόμια στην πλουτοκρατία.

Με όχημα τη «διάσωση» της οικονομίας, η πλουτοκρατία βρίσκει ευκαιρία να επιτεθεί με μεγαλύτερη σφοδρότητα στα εργατικά και λαϊκά στρώματα, να απαιτήσει την περικοπή δικαιωμάτων και κατακτήσεων που είναι βαρίδια για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Οι εργατοϋπάλληλοι και τα λαϊκά στρώματα βλέπουν τα δικαιώματά τους να χτυπιούνται κατάφωρα, προκειμένου να περάσει το κεφάλαιο σε νέο κύκλο κερδοφορίας, έχοντας μάλιστα απέναντί του εργαζόμενους με μειωμένα δικαιώματα. Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, ο λαός καλείται να πληρώσει πολύ ακριβά το «μάρμαρο» και να βρεθεί αντιμέτωπος με περικοπές στο μισθό του, με κατακόρυφη αύξηση της έμμεσης φορολογίας, με περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Υγείας κλπ. Οχι μόνο να μειώνεται το λαϊκό εισόδημα και να ζουν οι εργαζόμενοι μες στην ανασφάλεια, αλλά και να μεγαλώνει η αφαίμαξη των πενιχρών εσόδων τους από τους έμμεσους φόρους και την αγορά πανάκριβων υπηρεσιών.

Είναι εντελώς ψευδές το πρόσχημα με το οποίο «στολίζουν» την προώθηση των αντιλαϊκών μέτρων τα κόμματα της πλουτοκρατίας και η ΕΕ, ότι, δηλαδή, τα επιβάλλει η έκτακτη ανάγκη της ελληνικής οικονομίας. Αλλωστε, τα ίδια και απαράλλαχτα μέτρα θέλουν να προωθήσουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Μάλιστα, τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα προβλέπονται στις Συνθήκες του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας και προωθούνται απ' άκρη σ' άκρη στην ΕΕ εδώ και χρόνια, πολύ πριν εμφανιστεί η νέα οικονομική κρίση. Γι' αυτό και είναι συνένοχοι της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της όσοι στηρίζουν συνολικά το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα της ΕΕ, καθώς και εκείνοι, που, ακριβώς επειδή θέλουν να υποστηρίξουν την ΕΕ, περιορίζουν την κριτική σε επιμέρους και επιφανειακά «ελαττώματα» για να αφήσουν ανέγγιχτο τον πυρήνα της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ.

Ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι να αψηφήσουν την κινδυνολογία και να αγνοήσουν το κλάμα των εκπροσώπων της πλουτοκρατίας που θέλουν να σώσουν την τάξη τους. Ο λαός έχει καθήκον να ορθώσει το ανάστημά του, να απειθαρχήσει στην ΕΕ και την πλουτοκρατία. Αντί να σκύψει το κεφάλι, πρέπει να αρνηθεί να κάνει θυσίες για την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Το συμφέρον της εργατιάς, της αγροτιάς, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας βρίσκεται στη λαϊκή συσπείρωση, στην ανάπτυξη της λαϊκής αντεπίθεσης με στόχο να ανατραπεί η αντιλαϊκή πολιτική, να ανοίξει ο δρόμος για ανάπτυξη προς όφελος του λαού μέσα από τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.