Η πρωτοβουλία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου με την σύσταση της Επιτροπής κατά της ανεργίας και οι πρώτες δυναμικές κινητοποιήσεις που αυτή οργάνωσε διεκδικώντας μέτρα προστασίας των ανέργων, αποτελούν μέρος και εξέλιξη του αγώνα που ξεδιπλώνουν οι ταξικές δυνάμεις ενάντια στη συνολική επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Μια επίθεση που μετρά εκατοντάδες χιλιάδες θύματα στο βωμό της ανεργίας, της ανασφάλειας. Μια επίθεση που τσακίζει τη ζωή της εργατικής οικογένειας. Αλλωστε οι χτεσινές εξαγγελίες του πρωθυπουργού για τα νέα προγράμματα παχυλών οικονομικών ενισχύσεων των επιχειρηματιών για δημιουργία θέσεων εργασίας, που καλείται να υλοποιήσει ο ΟΑΕΔ (με χρήματα των εργαζομένων), επιβεβαιώνουν με τον πλέον καθαρό τρόπο ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν και παραμένει άξιος εκπρόσωπος των καπιταλιστών. Βάζει γερή πλάτη για τη «σωτηρία» τους, με τον ταυτόχρονο «θάνατο» των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης και συνολικά του λαού της χώρας. Οχι πως υπήρχε ερωτηματικό ή αμφιβολία για το αντίθετο. Απλά επιβεβαιώνει αυτό ακριβώς που μια μέρα πριν άνεργοι και εργαζόμενοι διατράνωσαν στις δυναμικές κινητοποιήσεις με το ΠΑΜΕ: ότι επειδή η ανεργία είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό, οι άνεργοι όσο θα 'ναι άνεργοι πρέπει να ζήσουν και αυτοί και οι οικογένειές τους. Τα μέτρα που βάζει σε εφαρμογή η κυβέρνηση με τη στήριξη των κομμάτων του κεφαλαίου, ενισχύουν τους καπιταλιστές, δεν προστατεύουν τους ανέργους.

Η πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα με το πρόσχημα της κρίσης, όσο και αυτή που εφαρμόστηκε εναλλάξ από τις μέχρι σήμερα γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις είχαν και έχουν ένα στόχο, την προάσπιση των συμφερόντων της τάξης που εκπροσωπούν, δηλαδή του κεφαλαίου. Ομως η υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας και των κερδών του κεφαλαίου σημαίνει αυτόματα ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, ακόμα περισσότερους ανέργους, αφαίρεση και των όποιων δικαιωμάτων έχουν απομείνει στην εργατική τάξη. Μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα σημαίνει λιγότεροι εργάτες στη δουλειά. Σημαίνει επενδύσεις και οργάνωση της παραγωγής που αυξάνει την παραγωγικότητα της εργασίας σε βάρος των εργατών που τους πετούν στο δρόμο θεωρώντας τους κόστος που μειώνει την ανταγωνιστικότητα. Τα διάφορα λοιπόν ψευτοπρογράμματα για δήθεν προώθηση της απασχόλησης δείχνουν επίθεση, δείχνουν παραπέρα γενίκευση κάθε ελαστικής μορφής εργασίας - εκμετάλλευσης, δεν αντιμετωπίζουν την ανεργία.

Να γιατί ο αγώνας για άμεσα μέτρα ανακούφισης και στήριξης των ανέργων και των οικογενειών τους είναι ζωτική ανάγκη και υπόθεση όλης της εργατικής τάξης. Είναι αγώνας ζωής δεμένος με το σύνολο των αναγκών της εργατικής τάξης, του λαού όπως η Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Στέγη κλπ. Ολες οι μέχρι σήμερα πολιτικές διαχείρισης του προβλήματος που άσκησαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όπως και όσα διαλαλούν όσοι σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, υπερασπίζονται την ανταγωνιστικότητα και την ΕΕ, οδήγησαν στην σημερινή τραγική κατάσταση. Ο εργάτης, ο άνεργος δεν μπορεί να έχει καμία αυταπάτη για τους στόχους της πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεν επιτρέπεται να επιδεικνύει καμία αναμονή στην πολιτική που τον καταδικάζει στην φτώχεια και την ανεργία. Εχει συμφέρον να συντάσσεται μαζί με τις ταξικές δυνάμεις διεκδικώντας άμεσα μέτρα ανακούφισης και προστασίας των ανέργων. Να δημιουργεί τις προϋποθέσεις, να βάλει γερές βάσεις για το στόχο: την εξουσία και την οικονομία στα χέρια του λαού.