Οτι τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, είναι προαποφασισμένα στο πλαίσιο της ΕΕ, αποδεικνύει και επιστολή της Κομισιόν προς το υπουργείο Εργασίας, στην οποία επαναλαμβάνονται οι απαιτήσεις της πλουτοκρατίας για καρατόμηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων: Αμεση μείωση των δαπανών για τις συντάξεις, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, εξίσωση προς τα πάνω των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών. Δεν πρόκειται λοιπόν για μέτρα που δήθεν επιβάλλονται λόγω της συγκυρίας ή που «μας επιβάλλει το ΔΝΤ» ή κάποιοι «τεχνοκράτες», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση για να αποφύγει τη λαϊκή κατακραυγή. Γιατί το γεγονός ότι οι απαιτήσεις αυτές φέρουν τη σφραγίδα της ΕΕ συνεπάγεται ότι έχουν ήδη λάβει και τη σύμφωνη γνώμη των ελληνικών κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας, που συνυπογράφουν τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα με τους εταίρους τους.

Την ίδια στιγμή, αυτή η επιστολή αποτελεί τρανή απόδειξη ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί έχουν ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική. Δεν υπάρχουν φιλολαϊκοί ιμπεριαλιστές, όπως ισχυρίζονται οι πολιτικές δυνάμεις που επιδιώκουν την αθώωση του καπιταλισμού, όπως κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Η ξεκάθαρη απαίτηση της Κομισιόν για άμεση και αποτελεσματική εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων αποδεικνύει πως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν είναι παρά η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Δηλαδή, το ΔΝΤ είναι ο έτερος ιμπεριαλιστικός οργανισμός, που, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας θα απαιτήσει ό,τι ακριβώς απαιτεί και η ΕΕ. Ο,τι ακριβώς εφαρμόζει - με βάση και τη δική της στρατηγική - η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Επιβεβαιώνεται ακόμα μια φορά η θέση του ΚΚΕ, που, κόντρα σε όλες τις αυταπάτες, ξεκαθαρίζει πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην ΕΕ και το ΔΝΤ, και πως οι δυο οργανισμοί υπάρχουν και δρουν για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Παράλληλα, επιβεβαιώνεται περίτρανα η πάγια θέση του ΚΚΕ που υπογραμμίζει πως ο λαός θα εξακολουθεί να δέχεται κατά ριπάς τα κλιμακούμενα αντιλαϊκά μέτρα, όσο η Ελλάδα παραμένει δεμένη στο άρμα του ιμπεριαλισμού, όσο αποτελεί κομμάτι των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και συμμετέχει στην ΕΕ κ.λπ., όσο, τελικά, στην Ελλάδα κουμάντο κάνουν τα μονοπώλια. Δηλαδή, η κατάσταση των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων θα χειροτερεύει όσο ο λαός δεν ξεμπερδεύει με τα κόμματα της πλουτοκρατίας, τη στρατηγική που αυτά υπηρετούν.

Απέναντι στην οξυνόμενη επίθεση σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, αναδεικνύεται όλο και πιο έντονα η ανάγκη να οργανώσουν οι ίδιοι οι εργατοϋπάλληλοι και ο λαός την αντεπίθεσή τους: Να αντιδράσουν μαζικά απέναντι στην αντιλαϊκή λαίλαπα που προωθεί η κυβέρνηση με τη συνεργασία των άλλων κομμάτων της πλουτοκρατίας, ώστε να βάλουν φρένο στην επιδρομή του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους. Και την ίδια στιγμή, να δυναμώσουν την αντιιμπεριαλιστική πάλη, να διεκδικήσουν τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από την ΕΕ και γενικότερα τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να απαιτήσουν να ακολουθήσει η χώρα το δρόμο ανάπτυξης που συμφέρει τους πολλούς: Το δρόμο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, με γνώμονα τα συμφέροντα των εργατοϋπαλλήλων και των λαϊκών στρωμάτων.