Πρόκληση για το λαό, αλλά και επιβεβαίωση του βαθιά αντιδραστικού χαρακτήρα της Ευρωένωσης, αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να απαγορεύσει Ερώτηση του ΚΚΕ προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σχετικά με τον κλιμακούμενο αντικομμουνισμό στην Πολωνία. Σύμφωνα με το αντιδραστικό σκεπτικό της ΕΕ, η Ερώτηση απορρίφθηκε επειδή «περιέχει ισχυρισμούς και προσωπικές απόψεις». Τα προσχήματα που χρησιμοποιούν είναι κατάπτυστα. Δείχνουν την αδυναμία τους να αντιπαρατεθούν πολιτικά, όταν ο ωμός αντικομμουνισμός τους αποκαλύπτεται. Η απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων στην Πολωνία, με στόχο την ουσιαστική απαγόρευση της πολιτικής δράσης των κομμουνιστικών κομμάτων, είναι μια πραγματικότητα και όχι «προσωπική εκτίμηση».

Οπως πραγματικότητα είναι και η επίμονη προσπάθεια της ΕΕ να ξαναγράψει και να διαστρεβλώσει την Ιστορία. Να εξισώσει τον κομμουνισμό με το ναζισμό. Να βάλει εμπόδια, έως και να απαγορεύσει τη δράση των κομμουνιστών και άλλων πρωτοπόρων ριζοσπαστών αγωνιστών, δείχνοντας ιδιαίτερο μένος για τα κόμματα εκείνα στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που συνεχίζουν να παλεύουν για τα υψηλά ιδανικά του σοσιαλισμού. Αυτή είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την αποκάλυψη της κατ' ευφημισμόν δημοκρατίας στο πλαίσιο της ΕΕ. Η δημοκρατία τους σταματάει εκεί που αρχίζει η αμφισβήτηση του κεφαλαίου και των συμφερόντων του. Γι' αυτό απαγορεύουν και συκοφαντούν τα κομμουνιστικά κόμματα και τη δράση τους. Γι' αυτό μεταχειρίζονται την επίπλαστη δημοκρατία τους κατά πώς τους συμφέρει, απαγορεύοντας Ερωτήσεις που τους αποκαλύπτουν στα μάτια του λαού, όπως αυτή που κατέθεσε το ΚΚΕ.

Αυτή είναι η «δημοκρατία» τους, αυτά προβλέπει το Σύνταγμά τους. Είναι μάλιστα διπλή η απάτη, αν αναλογιστεί κανείς ότι, με αφορμή το «ευρωσύνταγμα» (Συνθήκη της Λισαβόνας), οι τεχνοκράτες της ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου θριαμβολογούσαν πως η δημοκρατία αποθεώνεται, επειδή το Ευρωκοινοβούλιο αποκτά αυξημένες δικαιοδοσίες. Είναι φανερό ότι αυτές οι δικαιοδοσίες αρχίζουν και τελειώνουν στην ψήφιση αντιλαϊκών οδηγιών και νόμων. Οτι σ' αυτό το Κοινοβούλιο, σ' αυτήν τη δημοκρατία, σ' αυτό το «ευρωσύνταγμα» και - σε τελική ανάλυση - σ' αυτό το ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα, δε χωράνε φωνές που αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου, παλεύουν για την ανατροπή του. Αυτή η δημοκρατία είναι ενάντια στους λαούς.

Η «δημοκρατία» της ΕΕ είναι καθρέφτης της «δημοκρατίας» στα κράτη - μέλη της. Το κεφάλαιο και τα συμφέροντά του καθορίζουν το περιεχόμενό της. Αυτοί οι οποίοι στην Ελλάδα εγκαλούν το ΚΚΕ για το γεγονός ότι παλεύει, προκειμένου ο λαός με τη μαζική πολιτική του πάλη να επιβάλει συσχετισμούς και νόμους προς το δικό του συμφέρον, υπηρετούν την ίδια στρατηγική με εκείνους οι οποίοι στο Ευρωκοινοβούλιο απαγορεύουν ενοχλητικές Ερωτήσεις, που αποκαλύπτουν τον αντικομμουνισμό της ΕΕ. Η θέση όλων αυτών είναι στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Μερεμέτια στο αντιδραστικό οικοδόμημα δε χωράνε. Μόνο ανατροπή. Εκεί πρέπει να κατατείνει η πάλη του λαού σε κάθε κράτος - μέλος, με μπούσουλα τον άλλο, φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης. Μόνο η πλειοψηφία του λαού, οργανωμένη στο δικό της μέτωπο πάλης για να αλλάξει τάξη στην εξουσία, μπορεί να διασφαλίσει την πραγματική δημοκρατία.