Από τις αρχές Ιούλη μέχρι και σήμερα, η κυβέρνηση κοπιάζει με πολύ συγκεκριμένους τρόπους να προωθήσει μια σειρά μέτρων, που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Τα μέτρα που θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνηση εντείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων, καταργούν το 8ωρο, τη σταθερή και πλήρη απασχόληση, ενισχύουν τη μερική απασχόληση και την «απασχολησιμότητα», επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, διευκολύνουν τους εργοδότες να απολύουν. Οι συναντήσεις στα πλαίσια του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης, οι συζητήσεις των «κοινωνικών εταίρων», μια ολόκληρη «φιλολογία» για προσεγγίσεις και αντιθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, ένα και μόνο σκοπό είχαν: να φτάσει η ώρα της κατάθεσης του σχετικού νομοσχεδίου, με όσο γίνεται λιγότερες αντιδράσεις από τους εργαζόμενους στα μέτρα αυτά. Η πραγματικότητα αυτή φέρνει σε άμεση προτεραιότητα τις προτάσεις του ΠΑΜΕ για συνέχιση και κλιμάκωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, κάτι που και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν απαιτήσει.

Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση φαίνεται να προχωρεί χωρίς καμία αναίρεση ή μεταβολή της θέσης της, ελπίζοντας ότι οι σημαντικές αγωνιστικές αντιδράσεις των εργαζομένων, δε θα συνεχιστούν. Βασίζεται γι' αυτό στις συμβιβασμένες πλειοψηφίες των συνδικαλιστικών ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ και στον αποπροσανατολισμό που θα πετύχει, τον οποίο και επιχειρεί με πολλές μορφές. Πρώτα απ' όλα επαναλαμβάνει χωρίς καμία βάση ότι με τα αντεργατικά μέτρα θα καταπολεμηθεί η ανεργία. Στη συνέχεια, εφευρίσκει ανόητα επιχειρήματα για τα «οφέλη», που θα έχουν οι εργαζόμενοι από την κάθε ρύθμιση. Με την αύξηση του ορίου απολύσεων για επιχειρήσεις έως 249 εργαζόμενους - μέχρι και πέντε το μήνα, αντί του 2% - υποτίθεται ότι θα κάνουν πιο εύκολα... προσλήψεις οι εργοδότες! Προτείνει μια συμβολική, μηδαμινή αύξηση της αμοιβής για τους μερικά απασχολούμενους της τάξης του 7,5% επί του ωρομισθίου, ώστε να δώσει κίνητρα στους... εργαζόμενους να εργαστούν με μισό μεροκάματο! Μειώνει τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές - ακούγεται για 20% - δήθεν για την αύξηση της απασχόλησης και ισχυρίζεται μάλιστα ότι δε θα θιχτούν τα ασφαλιστικά ταμεία, με αυτή την εξόφθαλμη μείωση των εσόδων τους!

Ημεγαλύτερη απάτη επιχειρείται, όμως, με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τη μείωση της υπερεργασίας και των υπερωριών. Με φτηνά λογιστικά κόλπα, η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους εργαζόμενους ότι μέσω της διευθέτησης επιβάλλει το...38ωρο! «Φιλικά» μέσα ενημέρωσης, στελέχη της κυβέρνησης, αναλυτές, «παπαγαλίζουν» το «38ωρο» μπας και τυπωθεί στο μυαλό των εργαζομένων, για να αποκρυφτεί η εφιαλτική προοπτική που επιφυλάσσεται για κάθε εργαζόμενο. Η κυβέρνηση σκέφτεται ως εξής: Με το σημερινό 40ωρο, ένας εργαζόμενος εργάζεται περίπου 1.840 ώρες το χρόνο. Αν οι συνολικές ώρες μειωθούν σε 1.750 περίπου, τότε θα έχουμε...38ωρο. Ωστόσο, ο εργοδότης θα έχει το δικαίωμα να απασχολεί καθημερινά τον εργαζόμενο μέχρι και 11 ώρες και για 43 ώρες τη βδομάδα!!! Το «38ωρο» είναι «υπόθεση», αλλά το 11ωρο πράξη, με αντάλλαγμα κάποια ρεπό, όταν δε θα έχει ανάγκη ο εργοδότης. Υστερα απ' όλα αυτά, προτείνεται και η μείωση της πρόσθετης εργασίας, σε συνδυασμό με την αύξηση της αποζημίωσής της. Μια πρόσθετη εργασία που κανείς εργοδότης δε θα χρειάζεται όταν ισχύει η διευθέτηση. Η κοροϊδία αυτή δεν μπορεί να περάσει. Τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να περάσουν! Και είναι υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης να ορθώσει τα εμπόδια στην προώθησή τους.