Την ώρα που η κυβέρνηση διαμορφώνει με μεθοδικότητα την τελική έφοδό της στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, στην κατεύθυνση της αντιδραστικής, αντιλαϊκής ανατροπής του, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα επιδιώκει να ξεφύγει από τον καταστροφικό εναγκαλισμό των δυνάμεων του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Στην πρώτη γραμμή αυτής της προσπάθειας βρίσκονται οι ταξικές δυνάμεις, που εκ των πραγμάτων εκφράζουν τα πραγματικά συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων. Κι αυτό γίνεται όχι μόνο επειδή το ΠΑΜΕ εκτιμά πως πρέπει να αντιμετωπιστεί αγωνιστικά η τελική έφοδος. Αλλά και επειδή το ΠΑΜΕ προσπαθεί στην πράξη να οργανώσει αυτή την αντίσταση, δημιουργώντας μέρα τη μέρα ένα ισχυρό μέτωπο πάλης. Ενα μέτωπο που διακρίνεται τόσο για τις θέσεις του, όσο και για την έμπρακτη εξάντληση κάθε περιθωρίου για την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση και ενότητα, για έναν αγώνα που θα γίνει όπως και να έχει, συμβάλλοντας στην οργάνωση Επιτροπών Αγώνα υπεράσπισης της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενάντια στα κυβερνητικά σχέδια.

Σ' αυτή την κρίσιμη φάση, το κυρίαρχο ζήτημα για τις παρατάξεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ είναι εάν οι προσπάθειες αγωνιστικής αφύπνισης, στις οποίες συμβάλλουν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, εντάσσονται ή όχι στο «οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα»! Η «έγνοια» αυτή δεν είναι καθόλου αθώα. Στην προχτεσινή Ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ, οι ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ έσπευσαν να επικροτήσουν τη διαδικασία του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης. Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» ακολούθησε το δοκιμασμένο γι' αυτή δρόμο της φραστικής αντίθεσης στο «διάλογο», που τη συνδυάζει - σύμφωνα με τη μέχρι τώρα εμπειρία - με συμμετοχή! Ολες μαζί οι ηγεσίες αυτών των παρατάξεων εξέφρασαν με έμφαση τη, φραστική πάντα, αντίθεσή τους στη διαφαινόμενη ανατροπή των ασφαλιστικών κατακτήσεων. Οταν όμως ήρθε η στιγμή του «τι να κάνουμε και πώς να το κάνουμε;», αποδείχτηκε ότι το ψέμα έχει «κοντά ποδάρια». Οχι μόνο «έπνιξαν» την πρόταση της Επιτροπής Αγώνα για 24ωρη απεργία, αλλά εξαπέλυσαν επίθεση στη μόνη ουσιαστική και με απτά αποτελέσματα προσπάθεια που γίνεται για οργάνωση της πάλης μέσα από τις Επιτροπές που έχουν συσταθεί σε πολλές περιοχές της χώρας! Ετσι φάνηκε ξεκάθαρα ότι γι' αυτές τις δυνάμεις το ζητούμενο είναι το χτύπημα της αγωνιστικής συσπείρωσης ενάντια στην αντιασφαλιστική λαίλαπα. Κατ' επέκταση, το χτύπημα κάθε προσπάθειας που ενεργοποιεί τους εργαζόμενους και στηρίζεται πάνω τους για την ανατροπή των αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών.

Ωστόσο, και ευτυχώς για την εργατική τάξη της χώρας, τον πρώτο λόγο τον έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Οι οποίοι καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στην αδράνεια απέναντι στις πολιτικές που απειλούν τα δικαιώματά τους και στη συμμετοχή τους στις προσπάθειες οργάνωσης του αγώνα ενάντια σε αυτές τις πολιτικές, οι οποίες φαίνεται να εκφράζουν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Προσπάθειες που εκδηλώνονται μέσα στους χώρους δουλιάς, στους τόπους που ζουν και οι οποίες εκφράζονται μέσα από τη δημιουργία όλο και περισσότερων Επιτροπών Αγώνα και μέσα από τη δράση των Επιτροπών που έχουν ήδη συγκροτηθεί. Η πρόσκληση έχει σταλεί από τις ταξικές δυνάμεις. Στις 14 Μάρτη οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες έχουν ένα χρέος και μια ευκαιρία, απόλυτα ταυτισμένες στο εξής: Στην αποστολή ενός σαφέστατου, δυναμικού και αδιαπραγμάτευτου μηνύματος αντίστασης στην καταστροφή της Κοινωνικής Ασφάλισης. Για να μην περάσει το νομοσχέδιο που θα φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση, για να ματαιωθεί το χυδαίο παζάρι του «κοινωνικού διαλόγου», για να προστατευτούν οι ασφαλιστικές κατακτήσεις.