Οσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες σχετικά με τον υπό κατάρτιση «τρομονόμο» είναι εξαιρετικά ανησυχητικά: Επέμβαση κατασταλτικών δυνάμεων του κράτους και αποκλεισμός περιοχών, στις οποίες υπάρχουν πληροφορίες ότι μπορεί να κινούνται ύποπτα άτομα. Ειδικά μπλόκα στους δρόμους των πόλεων. Ανάρτηση σε δημόσιους χώρους φωτογραφιών ατόμων που θεωρούνται ύποπτα από τις διωκτικές αρχές. Παγίδευση σπιτιών και άλλων ιδιωτικών χωρών με «κοριούς» και κάμερες. Παραπέρα διευκόλυνση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Αρση του απορρήτου της συμβατικής και ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Επεξεργασία στοιχείων που θα περιλαμβάνουν ακόμα και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα πολιτών.

Ο αρμόδιος υπουργός έσπευσε να διαψεύσει ότι όλα αυτά θα υπάρχουν στο «τρομονόμο». Δε διέψευσε όμως ότι συζητούνται στη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης που ετοιμάζει τον «τρομονόμο». Το νόμο, δηλαδή, που με πρόσχημα την πάταξη της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος θα αποτελέσει το κρεβάτι του Προκρούστη, πάνω στο οποίο θα κοντύνουν κι άλλο οι ατομικές ελευθερίες. Το έδαφος έχει ανοίξει με τη Συμφωνία Σένγκεν, το ηλεκτρονικό φακέλωμα, την εργοδοτική τρομοκρατία, το καθεστώς που ισχύει για τους πρόσφυγες, τα αγροτοδικεία, την κήρυξη παράνομων των περισσότερων απεργιών. Χρειάζεται, όμως, μια ταφόπλακα στο όνομα του νόμου. Αυτήν που η κατεστημένη τάξη θα βάλει πάνω και στις ατομικές ελευθερίες. Αλλιώς, δε θα μπορέσει να υλοποιήσει τα σχέδιά της που αφορούν την καταπάτηση κοινωνικών δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με αγώνες δεκαετιών και έχουν κοστίσει ανθρώπινες ζωές.

Το πρόσχημα της τρομοκρατίας επικαλείται η υπερατλαντική υπερδύναμη που προσπαθεί να επιβάλει την παγκόσμια αυτοκρατορία της. Γι' αυτό εξάγει όπλα, επεμβάσεις αλλά και... ιδέες, όπως αυτή της «μηδενικής ανοχής». Αλλά και αυτής που θεωρεί τη «δημόσια ασφάλεια» υπέρτατο αγαθό, σε βάρος ακόμα και των ατομικών ελευθεριών των πολιτών. Δε διστάζει να υπονομεύει ακόμα και βασικές αρχές συγκρότησης των αστικών καθεστώτων. Στην εποχή του καπιταλιστικού «imperium», του ιμπεριαλιστικού συστήματος, τους είναι πλέον άχρηστες. Ακόμα κι αυτό που έστω ψευδεπίγραφα ονομάστηκε «κράτος δικαίου», πλέον, αποτελεί εμπόδιο. Εξάγουν και πιέσεις μέσω των εκθέσεών τους για την τρομοκρατία σε κάθε χώρα του πλανήτη. Οπως αυτής που «φωτογράφιζε» σαν τρομοκρατικές τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις. Στόχος τους, να τυλίξουν με συρματόπλεγμα όλη τη Γη. Μέσα από αυτό ο κάθε πολίτης θα σκεφτεί πολύ πριν κάνει την οποιαδήποτε κίνηση που θα αμφισβητεί την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Οι ντόπιοι εξουσιαστές και οι παγκοσμιοποιημένοι προϊστάμενοί τους θα τον έχουν στο στόχαστρο της καταστολής. Ενα παγκόσμιο «φραϊχαϊτσφερμπότεν». Αλλωστε, πριν 50 χρόνια κι άλλοι οραματίστηκαν νέες τάξεις που οδήγησαν σε εκατόμβες νεκρών.

Αυτή η απαγόρευση της ελευθερίας που οραματίζονται οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης τη ζούμε καθημερινά. Κάθε μέρα εκδηλώνεται κι ένα κρούσμα αυτής της αρρώστιας, που έχει στόχο το «ανοσοποιητικό αγωνιστικό σύστημα» του λαϊκού κινήματος. Που προσπαθεί να τρομοκρατήσει, να απογοητεύσει, να αποστρατεύσει όσους αγωνίζονται. Οσους δε συμμορφώνονται προς τας υποδείξεις... Γι' αυτό και μόνο αντίδοτο - διέξοδος είναι η παραπέρα συσπείρωση και ο αγώνας. Είναι τα μόνα φάρμακα που μπορούν να αντιμετωπίσουν τον κατασταλτικό ιό. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι οι αγώνες που γίνονται σήμερα προετοιμάζουν τις αυριανές κοινωνικές ανατροπές. Αυτές που θα πετάξουν στο καλάθι των άχρηστων «τρομονόμους» και τα συστήματα που τους γεννούν.