Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή τις κινητοποιήσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας, που αντιδρά στην αναδιάρθρωση της ανώτατης εκπαίδευσης, εντείνεται η πολυμέτωπη κυβερνητική προπαγάνδα. Βασικός στόχος να πειστεί η κοινή γνώμη ότι η κυβέρνηση και ευαίσθητη είναι και πασχίζει για την αναβάθμιση της ανώτατης παιδείας και συμβαδίζει με τις εξελίξεις σε άλλες χώρες της ΕΕ, προκειμένου να «είμαστε ανταγωνιστικοί». Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει επιστρατεύσει τα πιο γκαιμπελικά επιχειρήματα, αφού έφτασε στο σημείο να πει ότι μόνο κατακτητές κλείνουν Πανεπιστήμια, κάνοντας σαφείς υπαινιγμούς και συγκρίσεις των πανεπιστημιακών, που προχώρησαν σε τριήμερη αναστολή των ιδρυμάτων, ως μορφή αντίστασης στις επιλογές της, με κατακτητές. Με αυτό τον τρόπο, αποπροσανατολίζοντας και διαστρεβλώνοντας τα αιτήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας, θέλει να μένει στο απυρόβλητο ο πυρήνας της αντιδραστικής της πολιτικής, που και μια μερίδα των πανεπιστημιακών και φοιτητών έχει αντιληφθεί και αρχίσει να αντιπαλεύει.

Το υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται ότι με το νομοσχέδιο που κατέθεσε για την ονομαστική και μόνο ανωτατοποίηση στα ΤΕΙ προχωράει στη «θεσμική ολοκλήρωση των ΤΕΙ» και ικανοποιεί τα αιτήματα των Πανεπιστημίων. Λέει συγκεκριμένα ότι «δεν πανεπιστημοποιούνται τα ΤΕΙ, ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων τους δεν αλλάζουν και ότι την ευθύνη των μεταπτυχιακών έχουν τα πανεπιστήμια». Εμμεσα έτσι παραδέχεται ότι πρόκειται για ανωτατοποίηση - «μαϊμού». Παράλληλα διαστρεβλώνει και απαξιώνει αιτήματα, αλλά και ταυτόχρονα προβάλλει ένα διαλλακτικό πρόσωπο, ότι δήθεν μέσα από διάλογο κατέληξε στην κατάθεση του νομοσχεδίου και άρα δεν υπάρχει λόγος για κινητοποιήσεις. Η πραγματικότητα όμως είναι ακριβώς ανεστραμμένη. Ο όποιος διάλογος έγινε ήταν προσχηματικός και τα πανεπιστήμια, με αποφάσεις πρυτανικών συνόδων τους, έθεσαν άλλα αιτήματα. Αυτό που ζητάνε οι πανεπιστημιακοί, και θέλει να αγνοεί η κυβέρνηση, είναι να ενταχθούν σταδιακά όλα τα ΤΕΙ στα Πανεπιστήμια, με ουσιαστική αναβάθμιση μετά από αξιολόγηση του αντικειμένου τους, της υλικοτεχνικής υποδομής, των προγραμμάτων σπουδών και κοινό τραπέζι διαλόγου των ΑΕΙ, ΤΕΙ και υπουργείου.

Το κυρίαρχο βέβαια που θέλει πάση θυσία να «θάψει» το υπουργείο είναι ότι με την ανωτατοποίηση - απάτη των ΤΕΙ υποβαθμίζεται ο προπτυχιακός κύκλος σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, στο επίπεδο μιας απλής και όχι επιστημονικής, επαγγελματικής εκπαίδευσης, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων της «αγοράς», για μαζική παραγωγή αναλώσιμων αποφοίτων. Προωθείται η αποσύνδεση του πτυχίου από κάθε επαγγελματική διασφάλιση και κατοχύρωση. Εντείνονται οι ταξικοί φραγμοί στην ανώτατη εκπαίδευση, αφού στην ουσία αυτή μετατοπίζεται στο μεταπτυχιακό επίπεδο, κατόπιν αυστηρών επιλεκτικών διαδικασιών και αντί διδάκτρων. Αυτό το μοντέλο είναι και το όραμα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου που έχει διατυπωθεί σε διάφορα ντοκουμέντα, τη «Λευκή Βίβλο για την εκπαίδευση» και πρόσφατα με τη «Διακήρυξη της Μπολόνια». Η κυβέρνηση και για τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου προχωρεί σε αυτή την προσαρμογή, εφαρμόζοντας ό,τι και οι άλλες κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας στην ΕΕ.

Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής της κυβέρνησης, που θέλει να καμουφλάρει ως αντιπαράθεση ΑΕΙ - ΤΕΙ και αυτή τη ζοφερή προοπτική είναι ανάγκη να αντιπαλέψουν σε συντονισμένο αγώνα οι φοιτητές, οι σπουδαστές, η πανεπιστημιακή κοινότητα, το λαϊκό κίνημα συνολικά. Στην ανώτατη εκπαίδευση πλήρως προσαρμοσμένη στην ανάγκες του κεφαλαίου, να αντιπαραβάλουν και να επιβάλουν με την πάλη τους την ενιαία ανώτατη, δημόσια και δωρεάν παιδεία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, που δε θα διαχωρίζει τη θεωρία από την εφαρμογή, που θα βγάζει πραγματικά ολοκληρωμένους επιστήμονες.