Ολοκληρώθηκε χτες στο Αλγέρι μια ξεχωριστή διοργάνωση και παρόλο που είχε να αντιμετωπίσει σημαντικές δυσκολίες σε σχέση με τη χώρα που φιλοξενήθηκε, αποτελεί πλέον άλλον ένα σταθμό για την προοδευτική νεολαία του κόσμου. Μιλάμε για το 15ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, που έχει καθιερωθεί από την περίοδο της Νίκης των Λαών κατά του φασισμού από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικής Νεολαίας, ως το κορυφαίο αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό ραντεβού της παγκόσμιας νεολαίας, και όχι μόνο. Αλλωστε, ο «Ρ», η μοναδική εφημερίδα που βρέθηκε σε αυτό το ραντεβού, ενημερώνει καθημερινά για τα εκεί τεκταινόμενα. Μόνο που φαίνεται ότι το Φεστιβάλ αυτό, που συνέχισε την πολύ επιτυχημένη κληρονομιά του προηγούμενου 14ου στο Νησί της Επανάστασης, την Κούβα, το 1997, είναι από τις ειδήσεις που ενοχλούν. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι, για τα υποτίθεται πλουραλιστικά διεθνή και ντόπια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η είδηση όχι μόνο «θάφτηκε» αλλά... ούτε καν υπήρξε.

Ιδιαίτερα τα κανάλια «μας», που μας φλομώνουν στην κάθε λογής σαβούρα, πολύ δε περισσότερο αυτόν τον καιρό, και λόγω «ανομβρίας θεμάτων», δε βρήκαν ούτε ένα δευτερόλεπτο, να αναφέρουν έστω το γεγονός. Πάντως, η κατάσταση αυτή είναι απόλυτα συνειδητή επιλογή και εντάσσεται στον πόλεμο που γίνεται από το μαύρο μπλοκ εξουσίας της άρχουσας τάξης και στην πληροφόρηση. Για την ακρίβεια, πρόκειται για απόκρυψη της δράσης χιλιάδων νέων ανθρώπων που συνενώνονται κάτω από το σύνθημα της διεθνιστικής αλληλεγγύης των λαών ενάντια στον κοινό εχθρό, τον ιμπεριαλισμό. Αυτό είναι που ενοχλεί, αυτό είναι που θέλουν να θαφτεί. Το ότι σήμερα αυτό το ανερχόμενο «κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης» αρχίζει να αποχτάει προσανατολισμό, να βλέπει, πίσω από τις γενικά θολές έννοιες, τη βάρβαρη καπιταλιστική πραγματικότητα, κάνει την άρχουσα τάξη να χάνει τον ύπνο της.

Γι' αυτό και το 15ο Φεστιβάλ της παγκόσμιας νεολαίας θάφτηκε με μανία βαθιά στο σκοτάδι, όπου ακριβώς θάφτηκε η διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στη Γένοβα της Ιταλίας, όπου το κόκκινο του αγώνα, η παρέμβαση των κομμουνιστών έδωσε το στίγμα, παρά τα «μελάνια» που ρίχτηκαν για να προβληθούν μόνο οι μερικές δεκάδες - όπως αποδείχτηκε - προβοκάτορες. Αυτό βόλευε, για να χαρακτηριστούν όσοι βγήκαν στο δρόμο ενάντια στον καπιταλισμό και στη νέα ιμπεριαλιστική τάξη βίαιοι και γραφικοί, τρομοκράτες που δε σέβονται τους νόμους. Οπως βολεύει, επίσης, η αφειδώλευτη προβολή από τα ΜΜΕ τέτοιων δυνάμεων, που «σκίζονται» για τις διεθνείς «κινητοποιήσεις κατά της παγκοσμιοποίησης», αλλά σε εθνικό επίπεδο προτιμάνε την τακτική των διαλόγων και των σαλονιών. Τέτοιου είδους δυνάμεις, της συναίνεσης και της «πάλης για εξανθρωπισμό του καπιταλισμού», βρίσκουν αρκετό χώρο προβολής. Χρησιμεύουν για το μπέρδεμα και τον αποπροσανατολισμό του κόσμου. Αντίθετα, η συνεπής αγωνιστική στάση των κομμουνιστών και άλλων δυνάμεων, που χτυπάνε ίσια στο στόχο, «στέλνεται στην εξορία».

Γι' αυτό για μας δεν ήταν έκπληξη ότι δε χώρεσε στην «πληροφόρησή» τους το Φεστιβάλ. Ηταν αναμενόμενο. Η ανερχόμενη αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών και των νέων δε βολεύει να προβάλλεται. Το Φεστιβάλ, όμως, στο Αλγέρι αποτέλεσε άλλο ένα σημαντικό βήμα και στέλνει το δικό του μήνυμα: Ο αγώνας συνεχίζεται μέσα από το συντονισμό της δράσης σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο για όλα όσα μας ανήκουν, για όλα όσα μας στερεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για την ειρήνη, την ανάπτυξη, την ίδια τη ζωή.