«Υποπτος φάκελος... »
Πώς βρέθηκε «ύποπτος φάκελος» μέσα στο διπλωματικό σάκο; Εχει πρόσβαση στο διπλωματικό σάκο οποιασδήποτε χώρας κανένας άλλος εκτός από τους αρμόδιους υπάλληλους του υπουργείου Εξωτερικών που τον σφραγίζουν; Ποιος τη στήνει σε ποιον; Αυτό εννοούν όταν βγαίνει ο ένας επίσημος μετά τον άλλο στις ΗΠΑ και λένε πως δεν μπορούν να τα φορτώσουν στην Αλ Κάιντα και πως μάλλον το πρόβλημα προκύπτει «από μέσα»;
Το μυαλό στην «άστατη λογική» των συνειρμών μπορεί να κάνει ό,τι υποθέσεις θέλει γι' αυτό το «από μέσα...» Μπορεί, επίσης, να τρέξει και πιο πέρα και να σκεφτεί διάφορα για τον ίδιο τον πόλεμο και τις «αιτίες - αφορμές» που τον προκάλεσαν... Πάντως, αν ήταν μόνο έτσι τα πράγματα (ανταγωνισμοί και φαγωμάρες μεταξύ κάποιων μυστικών ή φανερών υπηρεσιών) με γεια τους και χαρά τους. Δε θα είχαμε παρά να παρακολουθούμε την εξέλιξη και το κακόγουστο ...θέαμα.
Δυστυχώς, δεν είναι έτσι όμως, ή δεν είναι μόνο έτσι. Το γεγονός ότι βρέθηκε ο φάκελος μέσα στο διπλωματικό σάκο είναι ιδιαίτερα ύποπτο και από μια άλλη πλευρά. Την πλευρά ότι «ελέγχω απόλυτα την αποστολή του μέχρι ακόμα και τη στιγμή της ανακοίνωσης ότι βρέθηκε...». Με άλλα λόγια, ελέγχω απόλυτα ποια χώρα και πότε θα ανακατέψω. Μήπως -με την ευκαιρία- ήταν τόσο μεγάλη σύμπτωση που την ίδια μέρα ανακοινώθηκαν ανάλογοι «ύποπτοι φάκελοι» στη Λιθουανία, το Πακιστάν, την Ινδία...;
Μήπως, δηλαδή, στο παράδειγμα της Ελλάδας κάποιοι εκτιμούν πως παραείναι αντιαμερικάνικα «ξένοιαστη» και θέλουν με κάθε τρόπο να «σοβαρέψουν» το λαό της; Μήπως εκτιμούν πως ακόμα και διαισθητικά αυτός ο λαός από τις εμπειρίες του, όλο και κάτι υποψιάζεται για την ταυτότητα του «αόρατου εχθρού»;
Ο,τι δηλαδή δεν κατόρθωσαν με τη «λογική» του εκβιασμού κάνουν απόπειρα να το καταφέρουν με τον παραλογισμό του πανικού. Σε συνθήκες πανικού το μυαλό αρνείται τη συνείδηση και μπορεί «να πάει και να έρθει...». Χώρια, που αν μετατρέψουν τον κόσμο σε «απειλούμενο κόσμο», εύκολα πλέον τον μετατρέπουν σε «προστατευόμενο κόσμο». Και οι προστάτες έχουν ήδη φανεί από κάθε σημείο. Είναι τα Β52 που σκοτώνουν καθημερινά αμάχους, είναι τα σενάρια για τις λεγόμενες χερσαίες επιχειρήσεις, είναι η ήδη άμεση εμπλοκή της χώρας μας στον εγκληματικό πόλεμο, είναι οι σχεδόν απαράλλαχτοι τρομονόμοι που πέρασαν ταυτόχρονα σε κάθε χώρα του καπιταλιστικού κόσμου πάνω στον πλανήτη, είναι τα τόσα άλλα που σχεδιάζουν για να στηρίξουν - διαιωνίσουν τον ιμπεριαλιστικό κόσμο που πεθαίνει...
Αν αφεθούν δεν πρόκειται να σταματήσουν ούτε με ηθικά ευχολόγια κάποιων πολιτικών, ούτε με αγανακτισμένες «καταγγελίες» κεκλεισμένων των θυρών από τα σπίτια μας την ώρα των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων. Ούτε, όμως, και η αποκάλυψη μόνη της φτάνει. Χρειάζεται μαζικός, επίμονος λαϊκός αγώνας για την ανατροπή των σχεδίων τους, αλλά και αυτών των ίδιων.
Feeds
