Η ακρίβεια - ακόμα και μέσα στις «εκπτώσεις» - τσακίζει. Τουλάχιστον αυτούς - και είναι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας - που πασχίζουν να τα φέρουν βόλτα με το μεροκάματο. Για τους άνεργους και τους συνταξιούχους, δε γίνεται κουβέντα. Εχουν ξεχάσει προ πολλού τι σημαίνει ζωή, έστω στα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης. Τα νέα παιδιά - όταν βρίσκουν δουλιά, μαθαίνουν από νωρίς τι σημαίνει ζωή - πατίνι. Για τον αγροτικό πληθυσμό να 'ναι καλά ο κήπος και τα κατοικίδια για όσους εξ αυτών κατορθώνουν ακόμα να μένουν στα χωριά τους. Σε πείσμα των επίσημων κυβερνητικών ανακοινώσεων, που ισχυρίζονται ότι οι αγρότες περνάνε «ζωή και κότα» και δεν έχουν άλλο στο μυαλό τους από το πώς θα κλέψουν τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης!

Το ξημέρωμα κιόλας της «εντός ευρώ εποχής» επιφύλαξε αρκετές δυσάρεστες εκπλήξεις σε όλους όσοι έχουν την ατυχία να μην είναι ανίψια κάποιου Λάτση. Τα κάθε λογής επιδόματα κατάρτισης - απασχολησιμότητας - αναδιάρθρωσης καλλιεργειών και άλλα ανάλογα έχουν - επίσης - δείξει πλέον τα όριά τους. Τα ψίχουλα, όσο κι αν τα μοιράσεις, ψίχουλα μένουν. Την ίδια ώρα, αυτό που λέμε «επίπεδο ζωής», ως σύνολο ενεργειών απαραίτητων στον άνθρωπο για να ζει σε αντιστοιχία με τις σύγχρονες ανάγκες του, φθίνει. Η φτώχεια μπορεί να μην έχει για αρκετούς τα χαρακτηριστικά του '50 και του '60 - αν και για πάρα πολλούς έχει και τέτοια χαρακτηριστικά - είναι όμως φτώχεια, όταν πρέπει με το μεροκάματο να πληρώσεις το νοίκι, το ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο, να βάλεις την καθημερινή κατσαρόλα, να στείλεις τα παιδιά σχολείο, να φροντίσεις προληπτικά για την υγεία τους, να τα εξοπλίσεις και με εφόδια αναγκαία στη ζωή, που, όμως, δεν παρέχονται στο όποιο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης παραμένει ως τέτοιο - δημόσιο. Κι αν είσαι τόσο ...τυχερός που να πλακώσουν και αρρώστιες, τότε σπας την τηλεόραση κάθε που εμφανίζεται ο υπουργός Υγείας να διαφημίσει το έργο του υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Τα χειρότερα είναι μπροστά και για την Κοινωνική Ασφάλιση. Το υπουργείο Εργασίας προετοιμάζει το σχετικό διάλογο με τη ΓΣΕΕ. Μ' αυτούς, δηλαδή, που ακόμα και για τα κατώτερα μεροκάματα αντιγράφουν κείμενα των βιομηχάνων. Η κατάσταση είναι χειρότερη απ' όσο μπορεί να περιγραφεί. Η εργατική τάξη, τα φτωχομεσαία λαϊκά στρώματα ζουν υπό καθεστώς οικονομικού τρόμου. Και διέξοδο από αυτήν την κατάσταση κανείς δεν μπορεί να βρει ατομικά.

Απ' αυτήν την άποψη, οι κινητοποιήσεις που προετοιμάζουν οι αγρότες για τις 28 του Γενάρη και οι εργατοϋπάλληλοι για τις 31 του ίδιου μήνα δεν είναι μόνον ελπιδοφόρες, είναι τόσο ζωτικά αναγκαίες, που κάθε αγωνιστής αξίζει να δώσει τον καλύτερό του εαυτό για την καλύτερη οργάνωσή τους, για την επιτυχία τους. Στις γειτονιές, στους χώρους δουλιάς, στα χωριά, παντού, ας απλώσουμε, όχι μόνο ένα μήνυμα αντίστασης, αλλά την ίδια την απαίτηση του εργαζόμενου λαού να ζήσει αντίστοιχα με τον τεράστιο πλούτο που παράγει καθημερινά και τον οποίο μια χούφτα κεφαλαιοκρατών και μόνον αυτή καρπώνεται.