Ζούμε στη χώρα, όπου η ανεργία στους αλλοδαπούς είναι μικρή, σύμφωνα με τις κρυπτορατσιστικές αναφορές της κυβέρνησης. Εκεί που οι άνεργοι δε βρίσκουν δουλιά, επειδή οι εργασιακές σχέσεις δεν είναι αρκετά...«ευέλικτες». Εκεί που ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που δεν εργάζονται δε θέλουν να εργαστούν. Για τον υπουργό Εργασίας, ο οποίος παρουσίασε το νέο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την απασχόληση», ισχύουν όλα τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα. Μεγάλο μέρος της συνέντευξής του την περασμένη Πέμπτη αναλώθηκε στην παράθεση στοιχείων που ένα σκοπό είχαν: Να πείσουν ότι η ανεργία μειώνεται και ότι αυτή που υπάρχει οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους ίδιους τους ...άνεργους!

Σαν κακέκτυπα των στίχων του γνωστού ποιήματος του Βάρναλη ακούγονταν τα λόγια του υπουργού. Φταίει το ένα, φταίει το άλλο, αλλά ποτέ δε φταίει η κυβέρνηση και πολύ περισσότερο το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετεί η πολιτική της. Η κυβέρνηση που με το νέο σχέδιο και το «εθνικό φόρουμ» που θέλει να φτιάξει, θα επιχειρήσει μια ακόμη βάρβαρη επίθεση στις εργασιακές σχέσεις. Αυτές που τόσο έχουν χτυπηθεί από την αλλεπάλληλη νομιμοποίηση της εκάστοτε εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Μιας αυθαιρεσίας που θεσμοθετείται με το επιχείρημα ότι αποτελεί πια πραγματικότητα, η οποία χρειάζεται να υπαχθεί σε κανόνες, για να γίνει πιο ...ήπια.

Η πραγματικότητα, όμως, βάλλεται βάναυσα από την ίδια την κυβέρνηση, η οποία μιλάει για μείωση της ανεργίας, ενώ γνωρίζει ότι τα σχετικά στοιχεία αποτυπώνουν μονάχα την προσωρινή ζήτηση που δημιουργούν, κυρίως στην Αττική, τα μεγάλα και τα ολυμπιακά έργα, σε συνδυασμό με δεκάδες προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης που προσφέρουν ευτελείς δουλιές μικρής διάρκειας και αποδοχών. Την ίδια ώρα, στη Δυτική Μακεδονία η ανεργία βρίσκεται περίπου στο 16% και αυξήθηκε σε σχέση με το 2000. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι δήθεν δημιουργήθηκαν 91 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας το 2001. Τι θα κάνει όμως τους άνεργους, όταν τα έργα θα τελειώσουν και όταν τα προγράμματα θα στερέψουν;

Εχει ήδη δώσει την απάντηση. Θα τους βάλει σε «προγράμματα». Από τη μια, για να αποκτήσουν τις δεξιότητες που δήθεν τους λείπουν και δεν μπορούν να βρουν δουλιά και από την άλλη, για να τους μυήσει στο «θαυμαστό» κόσμο της «ευελιξίας» της εργασίας. Να τους πείσει ότι δεν πρέπει να φωνάζουν, ούτε να δυσαρεστούνται, ότι είναι καλύτερη μια θέση μερικής απασχόλησης με μισό μεροκάματο, από μια «θέση» ανέργου με καθόλου μεροκάματο. «Διά βίου μάθηση», «απασχολησιμότητα», «επιχειρηματικότητα», άτυπη απασχόληση, «ευελιξία», διαμοιρασμός της μιας θέσης εργασίας σε δύο. Αυτές είναι οι λέξεις - κλειδιά του νέου Εθνικού Σχεδίου για την «απασχόληση». Αυτές είναι οι λέξεις - κλειδιά της αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης. Και για να γίνουν πράξη όσα από αυτά δεν έχουν γίνει ή να διευρυνθούν εκείνα που έχουν ξεκινήσει, έχει το θράσος να απαιτεί - αν είναι δυνατόν!- κοινή στράτευση όλων! Ε, δεν είμαστε μαζί, κύριοι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, και όσων από τις άλλες δυνάμεις, στην ουσία, σας στηρίζουν!