Με αφορμή την τελευταία δημοσκόπηση, που δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», άνοιξε ένας ευρύς κύκλος συζητήσεων στα μέσα ενημέρωσης, που αφορά τόσο στα συγκεκριμένα αποτελέσματα, όσο και στη μεθοδολογία, αλλά και στον τρόπο αξιοποίησής τους. Το βασικό συμπέρασμα που φέρεται να εμφανίζει αυτή η δημοσκόπηση αφορά στη σημαντική διαφορά που εξασφαλίζουν οι υποψήφιοι της Νέας Δημοκρατίας για τις δημαρχίες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης έναντι των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ. Και στις δύο περιπτώσεις, η διαφορά καθιστά πιθανό το ενδεχόμενο της νίκης των υποψηφίων της ΝΔ από τον πρώτο γύρο των εκλογών.

Από κει και πέρα, όμως, αρχίζει και η συζήτηση σχετικά με τη μεθοδολογία που ακολούθησε η εταιρία, η οποία έκανε τη συγκεκριμένη δημοσκόπηση. Ενα χαρακτηριστικό στοιχείο αυτής της μεθοδολογίας είναι ότι το αποτέλεσμα διαμορφώθηκε από τις απαντήσεις μόνον εκείνων, που δήλωσαν ότι είναι βέβαιοι για το τι θα ψηφίσουν. Αυτός και μόνο ο περιορισμός είναι αρκετός, για να υπονομευτεί η αξιοπιστία της δημοσκόπησης. Τα δύο βασικά κόμματα της πλουτοκρατίας έσπευσαν --ωσάν έτοιμα από καιρό-- και πάλι να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης το καθένα για λογαριασμό του, με στόχο τη χειραγώγηση της θέλησης και της συνείδησης των πολιτών. Αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι παρόμοιες δημοσκοπήσεις γίνονται όχι για να καταγράψουν τάσεις στο εκλογικό σώμα, αλλά για να τις διαμορφώσουν.

Οι παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος βρήκαν την ευκαιρία να προβάλουν την ανάγκη της «αντιδεξιάς» συσπείρωσης, ενώ οι εκπρόσωποι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης έσπευσαν να προεξοφλήσουν τη νίκη στις δημοτικές εκλογές, αλλά και να χαρακτηρίσουν τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης πρόκριμα επιτυχίας και για τις βουλευτικές εκλογές. Και στις δύο «αναγνώσεις», πάντως, υπάρχει ως κοινός παρονομαστής η προσπάθεια για όξυνση της δικομματικής αντιπαράθεσης, με στόχο την άσκηση πιέσεων και την προβολή διλημμάτων στους ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η κρισιμότητα των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων έγκειται, αφενός στη δυνατότητα των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων για την αποδοκιμασία και την καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Ομως, αυτή η καταδίκη θα είναι ανάπηρη, αν οι λαϊκές δυνάμεις δεν απεγκλωβιστούν συνολικά από το δικομματισμό. Αλλιώς, τι νόημα θα έχει αν αποδοκιμαστεί το ΠΑΣΟΚ, για να δοθεί η «εντολή» στη Νέα Δημοκρατία που έχει τις ίδιες ακριβώς γενικές πολιτικές επιλογές;

Χωρίς περιστροφές, μακριά από τις πλαστές ερμηνείες των διαμφισβητούμενων δημοσκοπήσεων. Και στις δημοτικές και στις βουλευτικές εκλογές αυτός ο διπλός στόχος επιτυγχάνεται με την ενίσχυση και την υπερψήφιση των συνδυασμών που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις. Για να μη χαθεί και αυτή η ευκαιρία.