Σε πρωταγωνιστή του τζόγου και στυλοβάτη του «Μέγα Οίκου» των καπιταλιστών μετατρέπει η κυβέρνηση και το ΙΚΑ. Μετά το ξεπούλημα και τη θυσία των δημόσιων επιχειρήσεων στα θεμέλια του Χρηματιστηρίου Αθηνών, ήρθε τώρα και η σειρά των ασφαλιστικών ταμείων. Η απόφαση της Διοίκησης του ΙΚΑ να τζογάρει άλλα 310 εκατομμύρια ευρώ (105 δισ. δραχμές) είναι ένα ακόμα βήμα στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, μια ακόμα «παράπλευρη απώλεια» στον πόλεμο που έχει κηρύξει η κυβέρνηση κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων.

Γιατί το ΙΚΑ, ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός της χώρας, είναι μία κατάκτηση των ίδιων των εργαζομένων. Οικοδομήθηκε με τις εισφορές τους, τις στερήσεις τους, ακόμα και με το αίμα τους, για μισό και πλέον αιώνα. Ανήκει στην εργατική τάξη. Και όμως, η κυβέρνηση το σφετερίζεται για λογαριασμό των μεγάλων συμφερόντων. Από ίδρυμα στήριξης των ανέργων και των απόμαχων της δουλιάς, από μηχανισμό αλληλεγγύης και ενίσχυσης της εργατικής τάξης, τον κατάντησε μηχανισμό στήριξης των «αρπαχτικών» της Σοφοκλέους.

Μάλιστα, η διορισμένη από την κυβέρνηση Διοίκηση κομπορρημονεί κιόλας ότι το ΙΚΑ «αναλαμβάνει κυρίαρχο θεσμικό ρόλο στην κεφαλαιαγορά». Αλήθεια, ποιο θα είναι το όφελος, απ' αυτό τον «κυρίαρχο ρόλο», στους εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους που η σύνταξή τους δεν υπερβαίνει τις 136.000 δραχμές; Ποια η ανταμοιβή για όλους αυτούς που στις ουρές των ιατρείων του αναστενάζουν; Μήπως θα ωφεληθεί ο ανασφάλιστος εργαζόμενος, αυτός που με την απειλή της απόλυσης υποχρεώνεται να εργάζεται χωρίς ένσημο και ακάλυπτος;

Θα το ξαναπούμε: Η μόνη που ωφελείται από το αλισβερίσι του χρηματιστηρίου είναι η τάξη των καπιταλιστών. Η δυνατότητα που δίνεται στις πολυεθνικές και στις μεγάλες επιχειρήσεις να βάζουν στα ταμεία τους τζάμπα χρήμα. Και με αυτό το χρήμα, στην προκειμένη περίπτωση τις εισφορές των εργαζομένων, να εδραιώνουν ακόμα παραπέρα την οικονομική τους εξουσία επάνω σε αυτούς που εκμεταλλεύονται.

Οσο για τον ισχυρισμό ότι το τζογάρισμα αυτό είναι μια «ευκαιρία» για αύξηση της αποδοτικότητας των αποθεματικών, δε μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Ας μας πούνε, πού πήγαν τα 200 και πλέον δισεκατομμύρια που χάθηκαν στο χρηματιστήριο από τα ασφαλιστικά ταμεία μετά το 1999. Και, τελικά, είναι τουλάχιστον προκλητικό να εξαναγκάζουν το ΙΚΑ να καταφεύγει σε επαχθείς δανεισμούς από το τραπεζικό κεφάλαιο, να γίνεται δηλαδή ο αιμοδότης των πάσης φύσεως τοκογλύφων και την ίδια στιγμή τα αποθεματικά του να μπαίνουν στο ρίσκο της ρώσικης ρουλέτας. Γιατί τι παραπάνω από ρώσικη ρουλέτα είναι ο χρηματιστηριακός τζόγος; Μόνο που το πιστόλι δεν το κρατάει καμιά διοίκηση του ΙΚΑ, αλλά οι κάθε λογής Σόρος που καραδοκούν. Οσοι το αμφισβητούν, δεν έχουν να κοιτάξουν στη μοίρα των ασφαλιστικών ταμείων που συνέδεσαν την ύπαρξή τους με «κολοσσούς» τύπου ΕΝRON..!