Για κάθε προοδευτικό πολίτη, για κάθε αγωνιστή της καθημερινής ζωής, είναι ξεκάθαρο ότι η «17Ν» και η δράση της, (όπως και γενικότερα όλες αυτού του είδους οι «οργανώσεις»), έβλαψε και βλάπτει τα λαϊκά συμφέροντα, πρόσφερε και προσφέρει τα προσχήματα που χρειάζεται η άρχουσα τάξη για να χτυπάει ευθέως το μαζικό λαϊκό κίνημα, να παίρνει ολοένα και πιο αυταρχικά μέτρα εναντίον του. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, οι μυστικές υπηρεσίες ή στήνουν οι ίδιες τέτοιες «οργανώσεις», ή σπεύδουν να τις εκμεταλλευτούν και να τις χρησιμοποιήσουν (άλλωστε ο πατέρας Μπους το έχει ομολογήσει ανοιχτά και κυνικά). Και θα ήταν παράδοξο να πιστεύει κανείς ότι υπάρχει περίπτωση να βγουν στη φόρα όλες οι βρώμικες πλευρές αυτής της υπόθεσης και κυρίως ο ακριβής ρόλος των μυστικών υπηρεσιών.

Γιατί, όμως, αποφάσισαν τώρα να ξεμπερδεύουν με την «17Ν» στην Ελλάδα; Η απάντηση βρίσκεται στις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή και στις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών κέντρων, στους οποίους συμμορφώνεται όχι μόνο η κυβέρνηση της χώρας μας, αλλά συνολικά οι δυνάμεις του δικομματισμού. Η 11η Σεπτέμβρη σηματοδότησε την έναρξη της μαζικής τρομοκρατίας, ενάντια στους λαούς που γίνεται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις. Ετσι, περιπτώσεις της λεγόμενης «ατομικής τρομοκρατίας» - όπως αυτή της «17Ν» - μπορούν να «εξαρθρωθούν» όχι για να τελειώνουμε με αυτές, αλλά για να χρησιμοποιηθεί η όποια «εξάρθρωση» με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Ο «θάνατος» της «17Ν» -τέτοια κατασκευάσματα ο ιμπεριαλισμός, τα χρειάζεται, τα στήνει και τα μεταλλάσσει, αλλά ποτέ δεν τα καταργεί- θα είναι αντάξιος της ζωής της. Μια καλοσχεδιασμένη επίθεση ενάντια στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού, προκειμένου να παραλύσουν οι λαϊκοί αγώνες και η αντίσταση στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Ο ελληνικός λαός υποβάλλεται σε μαζική πλύση εγκεφάλου. Στόχος η τρομο-υποταγή του. Συκοφαντούν την Αριστερά («η ιδεολογική μήτρα της τρομοκρατίας») και κακοποιούν έννοιες, αξίες και ιδανικά. Ενοχοποιούν τη μεγάλη και λαμπρή αγωνιστική παράδοση του ελληνικού λαού. Ταυτόχρονα, επιχειρούν να αναβαθμίσουν στη συνείδηση του κόσμου τις δυνάμεις καταστολής («παρέχουν ασφάλεια»), να πείσουν ότι ο χαφιεδισμός και το «κάρφωμα» του διπλανού («όλοι ύποπτοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου») είναι πράξεις που μας προστατεύουν από αυτούς που «δρουν ενάντια στην κοινωνία και την ασφάλεια των πολιτών». Να πείσουν ότι ο διαβόητος τρομονόμος προσφέρει θεάρεστο έργο και γι' αυτό πρέπει να εμπλουτιστεί και με νέες διατάξεις, ότι όλοι μας πρέπει να αποδεχτούμε περιορισμούς στα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας, ότι είναι αναγκαία ακόμη και η πιο άγρια κρατική καταστολή, η καθημερινή αυθαιρεσία, βία και τρομοκρατία. Να προετοιμάσουν το έδαφος για μέτρα ενάντια σε όσους δε συμβιβάζονται, που παλεύουν ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα, στον πόλεμο, στη φτώχεια.

Η απάντηση στους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις τους είναι μονόδρομος: αγώνας ενάντια στην κρατική τρομοκρατία και κάθε είδους τρομοκρατία, που ασκεί η άρχουσα τάξη, αγώνας ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής σ' όλα τα μέτωπα.