Ολοταχώς προς την ποινικοποίηση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης κινείται η κυβέρνηση με το πρόσχημα της «ενίσχυσης» του «τρομονόμου». Μια ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη αφού με την ενσωμάτωση του ορισμού της τρομοκρατίας, όπως διατυπώθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο νόμο, δίνεται η δυνατότητα στην κυβέρνηση να εντάξει απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, μαχητικές κινητοποιήσεις στις τρομοκρατικές ενέργειες με τις ανάλογες συνέπειες.

Χαρακτηριστικό των κυβερνητικών μεθοδεύσεων είναι το γεγονός ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης, παρουσιάζοντας τις «συμπληρώσεις» του «τρομονόμου», προέβαλε δύο δευτερεύοντα στοιχεία, τις διατάξεις που αφορούν τον αρχηγό τρομοκρατικής οργάνωσης και τη διεύρυνση του χρόνου παραγραφής των εγκλημάτων τρομοκρατικού χαρακτήρα. Αποσιώπησε όμως τα δύο σημαντικότερα στοιχεία αυτής της υπόθεσης, τον ορισμό που δίνεται στην τρομοκρατία και τη δυνατότητα έκδοσης συλληφθέντων ή υπόπτων σε άλλες χώρες. Στις μεθοδεύσεις αυτές η κυβέρνηση βρήκε αρωγούς τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία στην πλειοψηφία τους υποβάθμισαν τα δύο αυτά ζητήματα, αν και με αυτά ανοίγει ο δρόμος για τη δραστική περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών, των ατομικών δικαιωμάτων, ακόμη και των συνταγματικών εγγυήσεων.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον ορισμό της τρομοκρατίας από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο οποίος θα ενσωματωθεί στον «τρομονόμο»: «Εγκλήματα τρομοκρατίας είναι οι εκ προθέσεως πράξεις, όταν ο δράστης τις διαπράττει με σκοπό να εκφοβίσει σοβαρά έναν πληθυσμό, ή να εξαναγκάσει αδικαιολόγητα τις δημόσιες αρχές ή έναν διεθνή οργανισμό να εκτελέσουν οποιαδήποτε πράξη, ή να απόσχουν από την εκτέλεσή της, ή να αποσταθεροποιήσει σοβαρά ή να καταστρέψει τις θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας ή ενός διεθνούς οργανισμού».

Αν πάλι νομίζετε ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά από μια τέτοια προοπτική, θα σας θυμίσουμε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις που δείχνουν ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Τον Ιούλη του 2000, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μπερλουσκόνι, χαρακτήρισε τις διαδηλώσεις στη Γένοβα «τρομοκρατικές εκδηλώσεις» και τους διαδηλωτές «τρομοκράτες». Το Μάρτη του 2002, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, Αθνάρ, με επιστολή του προς τους άλλους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης κάλεσε σε από κοινού αντιμετώπιση των διαδηλώσεων κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, σημειώνοντας ότι ο «ριζοσπαστισμός τους κάθε φορά και περισσότερο χρησιμοποιείται ως όργανο απ' τις τρομοκρατικές οργανώσεις για την επίτευξη των εγκληματικών στόχων τους». Θυμίζουμε, τέλος, τη δήλωση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Γ. Ανωμερίτη, τον περασμένο Ιούνη, ο οποίος παρουσίασε την κινητοποίηση των απεργών ναυτεργατών στους καταπέλτες των πλοίων περίπου ως «ένοπλη στάση».