Τα τελευταία χρόνια αυτός ο λόγος έχει γίνει λίγο σπάνιος. Ανατρεπτικός, χωρίς την αυτολογοκρισία, ή τους κανόνες του «πολιτικά ορθόν», που απεγνωσμένα προσπαθούν να κρύψουν την υποταγή. Η φωνή της Κούβας, έτσι όπως εκφράστηκε στις τελευταίες δηλώσεις του Φ. Κάστρο, στις αγέρωχες ανακοινώσεις του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και στην προχτεσινή διαδήλωση του κουβανέζικου λαού, θυμίζει σε όλο τον κόσμο πως, για να είναι ελεύθερος, πρέπει να αντιστέκεται. Να αντιστέκεται ακόμα και στους «ελιγμούς», που τον ενσωματώνουν.

Αυτό είναι που φοβάται ο ιμπεριαλισμός από την Κούβα. Είναι το παράδειγμά της. Είναι το γεγονός πως μόνο με την ύπαρξή της σαν σοσιαλιστική χώρα αναδεικνύει την πιθανότητα της μελλοντικής ήττας του. Δείχνει πως η λεγόμενη Νέα Τάξη Πραγμάτων θα επιβληθεί μόνον αν οι λαοί κάτσουν και την παρατηρούν να επιβάλλεται. Η μαζική κοινωνικοπολιτική αντίσταση χαλάει τα σχέδιά τους, φανερώνει τις αδυναμίες τους, βελτιώνει συσχετισμούς και φέρνει πιο κοντά την ανατροπή ολόκληρου του απάνθρωπου εκμεταλλευτικού συστήματος.

«

Επιθυμούμε να ζούμε σε ειρήνη, αλλά δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε ούτε σπιθαμή από την κυριαρχία μας, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά μας», είπε προχτές ο Φ. Κάστρο, θυμίζοντας τα αυτονόητα σε όλους αυτούς, που, με «νύχια και με δόντια», έπεσαν τον τελευταίο καιρό να κατασπαράξουν το Νησί της Επανάστασης. Ειδικά για την Ευρωπαϊκή Ενωση και το πρόσφατο ανακοινωθέν που εξέδωσε η Ελληνική Προεδρία, ο Κουβανός ηγέτης, χωρίς να μασάει τις λέξεις, είπε: «Πρέπει να αποφασίστηκε σε κατάσταση μέθης και αν αυτό δεν οφείλεται στο αλκοόλ, τότε αποφασίστηκε σε κατάσταση ευρωκεντρικής μέθης...».

Αυτά για τις αυταπάτες του «καλού ιμπεριαλιστή» ή του «αντίπαλου δέους». Αυτά για την υποκρισία της ΕΕ, η οποία, με πρωταγωνιστή την ελληνική κυβέρνηση, παίζει το σημαδεμένο χαρτί των λεγόμενων «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τη στιγμή που ξέρει πολύ καλά πως αυτοί, που καταδικάστηκαν από τα δικαστήρια της Κούβας, ήταν πληρωμένοι πράκτορες. Το ξέρει από πρώτο χέρι, αφού, όπως έχει αποκαλυφτεί, ακόμα και Ελληνες διπλωμάτες συμμετείχαν, όταν στήνονταν τα σχέδια ανατροπής της σοσιαλιστικής εξουσίας στο Γραφείο Αμερικανικών Συμφερόντων στην Αβάνα. Αλλωστε, πρόκειται για «παλιά τέχνη κόσκινο» του ιμπεριαλισμού, αφού την πολυχρησιμοποίησε για τη μεθόδευση των ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες. Αυτά τέλος από τον Φ. Κάστρο για όλους αυτούς, τους τάχα «ευαίσθητους αριστερούς», που παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και είναι έτοιμοι να «καταπιούν την καμήλα...», προσφέροντας για άλλη μια φορά τις υπηρεσίες τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Ο καθένας με τις επιλογές του. Οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους «μεθούν» με τους σκοπούς, που υπαγορεύονται από το σύστημα που υπηρετούν. Οι λαοί ας μεθύσουν από τη φωνή της Κούβας. Ας την κάνουν δική τους, γιατί οι εχθροί της Κούβας είναι εχθροί όλων των λαών του κόσμου.