Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια είναι πλέον φανερά δρομολογημένα. Ιδιαίτερα μετά την 11η του Σεπτέμβρη, πριν περίπου δύο χρόνια, η επίθεση, που έχουν εξαπολύσει οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων, αφορά σχεδόν τους λαούς σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ηδη, μέσα στο σύντομο αυτό χρονικό διάστημα, εκδηλώθηκαν δύο μεγάλοι αιματηροί ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, που στοίχισαν τη ζωή χιλιάδων αθώων ανθρώπων στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.

Και ενώ οι συνέπειες αυτών των πολέμων είναι ακόμα σε εξέλιξη, οι ιμπεριαλιστές ακονίζουν τα μαχαίρια τους για τους επόμενους στόχους. Στόχους, που τους διεκδικούν μαζί και χώρια, αφού και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις έχουν εκδηλωθεί και οι εσωτερικοί συσχετισμοί διαμορφώνονται ανάλογα με την αναμενόμενη λεία και τα ιδιαίτερα μονοπωλιακά συμφέροντα. Η εκδήλωση αυτών των αντιθέσεων έχει γίνει άλλη μια αφορμή για τη δημιουργία - αναζωογόνηση από διάφορες δυνάμεις αυταπατών μέσα σε μερίδες του λαϊκού κινήματος, επιδιώκοντας να το σπρώξουν με τον ένα ή τον άλλο ιμπεριαλιστή, στο όνομα δήθεν υπεράσπισης της ειρήνης, ή στο όνομα δήθεν δημιουργίας αντίπαλου δέους, ή στο να μην έρθουν δήθεν τα χειρότερα.

Εδώ και αρκετό καιρό απειλούν με τον πιο άμεσο τρόπο την Κούβα. Την ίδια ώρα, σημαδεύουν το Ιράν, τη Συρία, τη ΛΔ Κορέας. Με τις «ειρηνικές» προτάσεις τους απειλούν με αφανισμό το λαό της Παλαιστίνης. Σχεδόν ολόκληρη η Λατινική Αμερική, αλλά και οι περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας βάζουν «υποψηφιότητα» για μελλοντικές, έμμεσες ή άμεσες, επεμβάσεις. Στην Ινδία και το Πακιστάν, κάθε τόσο ανάβουν τα φιτίλια μιας πιθανής σύγκρουσης. Η Αφρική μοιάζει με πίτα, που από πάνω της οι λογιών ιμπεριαλιστές σπρώχνονται ποιος θα την πρωτοκατασπαράξει. Για να βρει ο ιμπεριαλισμός το έδαφος στρωμένο στα σχέδιά του, σχεδόν σε κάθε γωνιά του κόσμου, έχουν περισταλεί οι πιο στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες.

Η μόνη δύναμη που μπορεί να αντισταθεί στα δεδομένα ιμπεριαλιστικά σχέδια είναι τα κινήματα των λαών, που δε «χάνονται ρεμβάζοντας» γενικά περί «ειρήνης» και «καλών - κακών ιμπεριαλιστών», αλλά στοχεύουν στην καρδιά του προβλήματος. Στη φύση του συστήματος, που αντικειμενικά γεννάει την αδικία και τους πολέμους. Μέσα σ' αυτά τα κινήματα, δρουν οι κομμουνιστές σε ολόκληρο τον κόσμο. Η δύναμη, που πολλοί ισχυρίζονταν (έτσι θα ήθελαν και επιδίωκαν) ότι είχε πάψει να υπάρχει μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Η δύναμη, που στοχεύει πραγματικά σε έναν άλλο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Σήμερα και αύριο, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, θα συναντηθούν εκπρόσωποι πάνω από εβδομήντα κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, προσκεκλημένοι του ΚΚΕ.Πρόκειται για την έκτη Διεθνή Συνάντηση τέτοιων κομμάτων, που γίνεται με επιτυχία στην Αθήνα. Για άλλη μια φορά, οι κομμουνιστές δίνουν μαθήματα κοινού προβληματισμού και συζήτησης, που οδηγεί σε συγκεκριμένη δράση. Κύριο αντικείμενο του προβληματισμού είναι ακριβώς η κατάσταση, που διαμορφώνεται στον κόσμο με την ιμπεριαλιστική επίθεση, και ο χαρακτήρας της αντίστασης από τα λαϊκά μαζικά κινήματα. Ζητούμενο είναι ο ακόμα πιο αποτελεσματικός συντονισμός της δράσης του κομμουνιστικού κινήματος ενάντια σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, μέχρι την οριστική απαλλαγή από το άδικο σύστημα.