Μπορεί τα κυβερνητικά επιτελεία να διακηρύττουν σε όλους τους τόνους πως οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους, την άνοιξη του 2004, γεγονός όμως είναι πως το κυβερνών κόμμα κινείται ήδη σε προεκλογικούς ρυθμούς, επιστρατεύοντας θεούς και δαίμονες, στην προσπάθεια αναστροφής του αρνητικού κλίματος, στην προσπάθεια να εξευμενίσει το λαϊκό αίσθημα και να αμβλύνει τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση που έχει σωρευτεί στα λαϊκά στρώματα ως συνέπεια της αντιλαϊκής του πολιτικής.

Ετσι, μεσούντος του καλοκαιριού η κυβέρνηση ανασύρει από το «οπλοστάσιό» της παμπάλαιες μεν οικείες δε σε αυτήν ψηφοθηρικές μεθόδους και θέτει σε πλήρη εφαρμογή το σχέδιο μετατροπής όσο το δυνατόν περισσότερων εργαζομένων σε ομήρους, μοιράζοντας αφειδώς υποσχέσεις, καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες, εκμεταλλευόμενη τα προβλήματα που η ίδια δημιουργεί και συντηρεί με την πολιτική της, τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων που και πάλι εξαιτίας της πολιτικής της παραμένουν χρόνια τώρα ανεκπλήρωτες.

Οι λαϊκές συνειδήσεις βομβαρδίζονται με επικοινωνιακές παραστάσεις, πληροφορούνται για τη στρόφιγγα των παροχών που ανοίγει και πάλι και παρασύρονται, χωρίς καν να το κατανοούν, σε μια εικονική πραγματικότητα που στήθηκε, για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά και μόνο τις προεκλογικές σκοπιμότητες της κυβέρνησης. Το γνωστό και καθ' όλα άθλιο εμπόριο ελπίδων άνοιξε και πάλι. Η κυβέρνηση πουλάει «θα» με αντάλλαγμα την ψήφο. Μόλις προχτές ο ΟΑΕΔ επιχείρησε να εμπλέξει ανθρώπους και μάλιστα με αναπηρίες στα δίχτυα ρουσφετολογικών μηχανισμών, απορρίπτοντας αιτήσεις χιλιάδων δικαιούχων και τάζοντας έναν νέο διαγωνισμό τον Οκτώβρη. Μόλις προχτές, το υπουργείο Εσωτερικών με εγκύκλιό του ζήτησε επειγόντως την επιτάχυνση των σχετικών με τις προσλήψεις διαδικασιών. Καθημερινά τα χιλιάδες θύματα της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής πληροφορούνται για χιλιάδες ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά τους. Δεν έχει σημασία τι είδους και πόσο υπαρκτές είναι αυτές. Σημασία έχει να χειραγωγηθούν, για μια ακόμα φορά, να εξαπατηθούν, να αποσπαστεί η λαϊκή ψήφος.

Σημασία έχει η ελπίδα για μια θέση στον ήλιο να σκεπάσει την οργή και την αγανάκτηση. Και τη χορηγούν με δόσεις σε όλους. Στους άνεργους υπόσχονται μια θέση προσωρινής εργασίας. Στον χαμηλοσυνταξιούχο μια μικρή αύξηση. Στον εργάτη καλύτερες συνθήκες δουλιάς και διαβίωσης. Μόνο που με μαθηματική ακρίβεια πάλι θα μείνουν ανεκπλήρωτες. Για τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα το χτες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι γραμμάτιο που το εξοφλούν ακόμα. Με ανεργία, ανέχεια, αγωνία, ανασφάλεια. Οι ελπίδες για το αύριο θα αποδειχτούν ακάλυπτη επιταγή, αν ο λαός τις «αγοράσει» από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή από κάποια άλλη με την ίδια πολιτική. Η πραγματική ελπίδα για καλύτερες μέρες βρίσκεται στη χειραφέτησή του και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ. Βρίσκεται στην καταδίκη και των δύο. Επιτέλους, ας πληρωθούν με το ίδιο νόμισμα...