Οι νέες ρυθμίσεις για τους αεροδιαδρόμους στο Αιγαίο δεν είναι απλά ένα τεχνικό ζήτημα που διευθετήθηκε και, μάλιστα, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, σε όφελος των ελληνικών «οικονομικών και επιχειρησιακών» συμφερόντων, γιατί πλέον, όπως ισχυρίζεται, τα αεροπλάνα θα πετάνε πιο άνετα... Η πραγματικότητα είναι τελείως αντίθετη.

Πρόκειται για ένα κατ' εξοχήν πολιτικό θέμα, που συνδέεται άμεσα με τα νόμιμα - κατά το διεθνές δίκαιο - ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και αρμοδιότητες στη θάλασσα και στον αέρα του Αιγαίου. Οσο για τις ρυθμίσεις αυτές καθαυτές: Με την κατάργηση ελληνικών αεροδιαδρόμων και την αντικατάστασή τους από άλλους διεθνείς σε μεγαλύτερα ύψη, ικανοποιείται πάγια τουρκική απαίτηση και διευκολύνονται τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη - για λόγους επιχειρησιακούς χρειάζεται να πετάνε σε χαμηλά ύψη - να μπαίνουν παράνομα στο Βόρειο και Κεντρικό Αιγαίο, δηλαδή στο ελληνικό FIR, ακόμα και στον ελληνικό εναέριο χώρο, πράγμα που εξάλλου καθημερινά κάνουν, τώρα, όμως, χωρίς να έχουν μπροστά αεροδιαδρόμους που τους χρησιμοποιούν πολιτικά αεροσκάφη.

Πρόκειται για ρυθμίσεις που εντάσσονται σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο διευθέτησης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων, στη βάση των τουρκικών αυθαίρετων διεκδικήσεων, με κοινό παρονομαστή την εγκατάλειψη θέσεων από την ελληνική πλευρά και την αντίστοιχη νομιμοποίηση των διεκδικήσεων της άλλης πλευράς. Είναι οι ρυθμίσεις που έχουν εδώ και καιρό δρομολογηθεί από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία. Είναι η υλοποίηση της πολιτικής της «βήμα προς βήμα» αντιμετώπισης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων, που εξήγγειλε ο Κ. Σημίτης μετά τη Συμφωνία της Μαδρίτης τον Ιούλη του 1997, όπου υπέγραψε αποδεχόμενος τα «ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η στάση αυτή της ελληνικής κυβέρνησης είναι συνεπής με τις άλλες επιλογές της, στα πλαίσια της «πολιτικής ένταξης» της Ελλάδας στον νέο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό καταμερισμό.

Η υπόθεση των αεροδιαδρόμων και η αλλαγή του αεροπορικού χάρτη του Αιγαίου είναι η κορυφή του παγόβουνου της σταδιακής αλλαγής του καθεστώτος εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Εχουμε λοιπόν: Διευκόλυνση της παράνομης εισόδου των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών στο Αιγαίο. Υποβάθμιση του ελληνικού FIR (αρμοδιότητα ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας). Προετοιμασία του εδάφους για συρρίκνωση του ελληνικού εναέριου χώρου από τα 10 στα 6 ναυτικά μίλια σε περιοχές που γίνονται τουρκικές ασκήσεις. Στον ίδιο χορό αποχρωματισμού έχει μπει και η ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιούλη τουρκικό ωκεανογραφικό πλοίο έκανε έρευνες μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα στο ανατολικό ήμισυ του Αιγαίου, με την ελληνική κυβέρνηση να δηλώνει ικανοποιημένη γιατί οι έρευνες δεν έγιναν στα ελληνικά χωρικά ύδατα, δηλαδή στα ...6 μίλια από την ακτή!!! Για ανάλογες ενέργειες της Τουρκίας, το 1976 και το 1987, οι δύο χώρες είχαν έρθει στα πρόθυρα του πολέμου...

Με όλα αυτά γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα για τον εθνικό αποχρωματισμό του Αιγαίου και τη διευθέτηση των ελληνοτουρκικών «διαφορών» στη βάση της συγκυριαρχίας, ώστε και οι δύο χώρες, απερίσπαστες, να προσφέρουν τις υπηρεσίες για την επιβολή της νέας τάξης του ιμπεριαλισμού.