Αυξήσεις στο ψωμί έως και 20%. Αυξήσεις στα τιμολόγια του ΟΤΕ κατά 20% το επόμενο διάστημα. Τα διόδια στην Αττική Οδό αυξήθηκαν στα 2 ευρώ. Οι ανατιμήσεις σε όλα τα προϊόντα πρώτης ανάγκης φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη. Το ένα χαράτσι διαδέχεται το άλλο για τον εργαζόμενο, ο οποίος, μαθαίνει τώρα ότι από τις αρχές του 2004 θα πληρώνει και φουσκωμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αφού τα Δημοτικά Συμβούλια της χώρας αρχίζουν να επιβάλλουν αυξήσεις και στα δημοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού.
Την ίδια στιγμή, ο εργαζόμενος παρακολουθεί αποσβολωμένος ειδήσεις όπως: Τα ανώτατα στελέχη που διορίζει η κυβέρνηση σε Οργανισμούς αμείβονται με μισθούς που φτάνουν ακόμα και τα πέντε εκατομμύρια δραχμές το μήνα! Ο πρωθυπουργός, μιλώντας στη Βουλή μιλά για Ελληνες που δεν είναι φτωχοί, επειδή το εισόδημά τους ξεπερνά τις 670 δρχ. τη μέρα...! Ο υφυπουργός Εργασίας «φωτογραφίζει» ως πλούσιους τους συνταξιούχους και πάει λέγοντας...
Τα παραπάνω αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Ενας από αυτούς είναι και η πολιτική που ακολουθείται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πριν ακόμη «στεγνώσει το μελάνι» των αποφάσεων του πρόσφατου συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ, ήρθαν στη δημοσιότητα οι πρώτες αποφάσεις δήμων για αυξήσεις στα δημοτικά τέλη, με προεξέχοντα το Δήμο Αθηναίων.
Η αύξηση των τελών καθαριότητας και φωτισμού κατά 3% για το 2004, στο μεγαλύτερο δήμο της χώρας και οι αντίστοιχες αυξήσεις κατά 11% στο Δήμο Μυτιλήνης, απλά επιβεβαιώνουν το «μοτίβο», στο οποίο θέλουν να εντάξουν την Αυτοδιοίκηση. Αυτό, του διπλού και εξοντωτικού χαρατσώματος των πολιτών. Και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και από το κράτος. Οι αυξήσεις αυτές δεν είναι καθόλου τυχαίες, αν αναλογιστούμε πως τόσο στο τελευταίο τακτικό συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, ο διακαής πόθος των εκπροσώπων του «τριγώνου» ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ ήταν η λεγόμενη «οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων»! Στην πράξη, βέβαια, αυτό μεταφράζεται ως δυνατότητα πρόσθετης φορολογίας στους δημότες, που αναγκάζονται πλέον, να πληρώνουν διπλά και τριπλά για υπηρεσίες που ήδη έχουν πληρώσει μέσω της φορολόγησης των μισθών τους.
Η γενικότερη πολιτική κατεύθυνση της προσήλωσης που επιδεικνύουν τα τρία κόμματα, στη μετατροπή των δήμων σε επιχειρήσεις, όπου η «αποτελεσματικότητα» θα είναι το βασικό κριτήριο «επιτυχίας», έρχεται να επαληθευτεί στην πράξη. Η σύμπραξη της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας της ΚΕΔΚΕ είναι προφανής: Από τη μια η κυβέρνηση, μέσω του υπουργείου Εσωτερικών, προωθεί το «δήμο - επιχείρηση» και από την άλλη η ΚΕΔΚΕ, προχωρά ένα ακόμη βήμα παραπέρα, έχοντας ως κυρίαρχο αίτημα τη... δυνατότητα επιβολής τοπικής φορολογίας.
Ετσι, και ενώ η κατρακύλα της Αυτοδιοίκησης, συνεχίζεται με την ολοκληρωτική απογύμνωσή της από τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της και τη μετατροπή της σε διεκπεραιωτικό μηχανισμό, χωρίς πολιτικό ρόλο και περιεχόμενο, οι δημότες πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους. Μαζί με τις δυνάμεις που στέκονται στο πλάι των εργαζομένων, που απευθύνονται στο λαό, στηρίζονται σε αυτόν και παλεύουν μαζί με αυτόν.
Feeds
