Το «νέο», το «ρηξικέλευθο», το «καινοτόμο» και στην Παιδεία είναι η «στάχτη που ρίχνεται στα μάτια των εργαζομένων», για να κρυφτεί η σκουριά της αντιδραστικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Η Παιδεία που πρέπει να έχει γενικό χαρακτήρα, να είναι δημόσια και δωρεάν για όλους δε συμβαδίζει με τις «ανάγκες της αγοράς», δηλαδή τα συμφέροντα των ιδιωτών καπιταλιστών και του συλλογικού καπιταλιστή που είναι το κράτος. Γιατί δε θέλουν μορφωμένους εργαζόμενους, με σταθερή δουλιά και πλήρη δικαιώματα, αλλά απασχολήσιμους. Δηλαδή πιο φτηνούς εργάτες. Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έρχεται να εξυπηρετήσει ακριβώς αυτή την ανάγκη για το κεφάλαιο.

Η «νέα μεταρρύθμιση» που ευαγγελίζεται ο Γ. Παπανδρέου, στηρίζεται στην αποδιάρθρωση της Παιδείας που προηγήθηκε, με το διαχωρισμό των μαθητών από τα 14 χρόνια τους με το διπλό δίκτυο Ενιαίο Λύκειο - ΤΕΕ. Τώρα προχωράει το ξεσκαρτάρισμα των μαθητών από το Δημοτικό. Γιατί τι άλλο μπορεί να σημαίνει: Η κατάργηση του ενιαίου αναλυτικού προγράμματος, του ενιαίου βιβλίου και το πέρασμα της ευθύνης των σχολείων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αν όχι τη δημιουργία σχολείων πολλών ταχυτήτων; Αλλο σχολείο για περιοχές που έχουν υψηλές αποδοχές άλλο σχολείο για υποβαθμισμένες λαϊκές συνοικίες. Η τοπική κοινωνία, δηλαδή η τοπική οικονομία θα ρυθμίζει τα ζητήματα λειτουργίας, αλλά και την εξεύρεση πόρων, αναπτύσσοντας την επιχειρηματικότητα με επίκεντρο το σχολείο. Το κράτος θα απαλλαγεί από τη χρηματοδότηση, πράγμα που σημαίνει ότι το βάρος θα πέσει στους εργαζόμενους. Ετσι, αντικειμενικά τα πράγματα οδηγούνται σε σχολεία των χορηγών, στην αρχή μικρών και τοπικών και αργότερα μεγαλύτερων, στα σχολεία της ...Κόκα Κόλα.

Το διαφοροποιημένο αυτό, πιο ταξικό σχολείο δεν έρχεται από το πουθενά. Υπάρχουν τα παραδείγματα άλλων καπιταλιστικά «αναπτυγμένων» χωρών, όπου εκεί τα σχολεία που δεν εξασφαλίζουν χορηγούς οδηγούνται στο κλείσιμο. Το ίδιο μέλλον επιφυλάσσεται και για τα πανεπιστήμια, όπου οι δύο συνεταίροι του δικομματισμού ανταγωνίζονται σε αντιδραστικότητα. Η ήδη εφαρμοζόμενη ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης γίνεται ακόμα πιο απροκάλυπτη με τα λεγόμενα «μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια» που σημαίνει την πλήρη πρόσδεση της ανώτατης εκπαίδευσης με την αγορά.

Σε αυτό το ζοφερό μέλλον της καπιταλιστικής βαρβαρότητας η νέα γενιά, τα λαϊκά στρώματα, πρέπει να απαντήσουν από τώρα και πριν είναι αργά. Η νέα αυτή πρόκληση δεν πρέπει να περάσει. Χρειάζεται να δυναμώσουν οι αγώνες, να χτυπηθεί η ηττοπάθεια, το κατέβασμα των απαιτήσεων - που δήθεν πρέπει να περιορίζονται σε αυτό που αντέχει η αγορά και να προταχθούν επιθετικά οι λαϊκές ανάγκες. Στις σημερινές συνθήκες αυτό σημαίνει για την Παιδεία, ενιαία βασική υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν 12χρονη εκπαίδευση, ως βάση για κάθε επαγγελματική εξέλιξη του νέου. Ταυτόχρονα, ενιαίο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά τη βασική και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, που θα δίνει ολοκληρωμένους επιστήμονες. Ο αγώνας θα είναι διαρκής και οι εκλογές της 7 Μάρτη είναι ένα βήμα. Μόνο με ψαλιδισμένα τα φτερά του δικομματισμού και ισχυροποίηση της φωνής της αντίστασης και της αντεπίθεσης, του ΚΚΕ, μπορεί να υπάρξει όφελος για το λαό και τη νεολαία.