Η 183η επέτειος της Επανάστασης του 1821 μάς προκαλεί να διδαχτούμε, να ξανασκύψουμε στα μηνύματά της, ανακαλύπτοντας ξανά τη διαχρονικότητα και την επικαιρότητά τους και να τα μετουσιώσουμε σε στάση ζωής. Μας προκαλεί να την τιμήσουμε όχι κυρίως με παράτες και σημαιοστολισμούς όσο μέσα από την προσπάθεια να διακρίνουμε τις αναλογίες του τότε με το σήμερα, να μεταλαμπαδεύσουμε το αδούλωτο πνεύμα της και τα διδάγματα που εξακολουθεί να εκπέμπει. Το κυρίως δίδαγμα πως η αντίσταση είναι ο μόνος δρόμος κόντρα στη μοιρολατρία και το σύγχρονο «ραγιαδισμό».

Τότε ένας λαός, με λιανοντούφεκα αποτόλμησε τον ξεσηκωμό. Μόνος εναντίον όλων. Απέναντί του πολλοί και ισχυροί, από τους κατακτητές και τους μεγαλοτσιφλικάδες έως την Ιερά Συμμαχία. Ενας λαός που αγνόησε τις φωνές των «συνετών» να «κάτσει φρόνιμα», που γύρισε την πλάτη σε όσους του έλεγαν πως θα πληρώσει ακριβά την αποκοτιά του. Ενας λαός που με ακλόνητη την πίστη στη δύναμή του, με ισχυρά το φρόνημα και τη διάθεση να αγωνιστεί για την ελευθερία του, τα κατάφερε.

Σήμερα ο ιμπεριαλισμός μοιάζει πανίσχυρος και ανίκητος. Προελαύνει και ισοπεδώνει ό,τι κληροδότησαν στους λαούς πολύχρονοι βασανιστικοί αγώνες προηγούμενων γενιών. Τα φερέφωνά του διακηρύττουν το μάταιο των αγώνων, καλλιεργούν μεθοδικά τη μοιρολατρία, την υποταγή, τον ωχαδερφισμό, κάποιοι βιάστηκαν να κηρύξουν και το τέλος της πάλης των τάξεων. Ο ελληνικός λαός ανάμεσα σε όλους τους άλλους δοκιμάζει καθημερινά την πικρή, στυφή γεύση όλο και περισσότερων προβλημάτων. Αλλοι λαοί αιματοκυλούνται πότε από το ΝΑΤΟ, πότε απευθείας από την πολεμική μηχανή των ΗΠΑ ή ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ. Οι κοτσαμπάσηδες του '21 αντικαταστάθηκαν από βιομηχάνους και εφοπλιστές που διαθέτουν από τις Βρυξέλλες ως το Μαξίμου πολιτικές ηγεσίες ταγμένες να υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα, κόντρα στα συμφέροντα των πολλών.

Το '21 όμως διδάσκει πως ακόμα κι εκεί που «όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» ο δρόμος βρέθηκε. Διδάσκει πως δεν υπάρχει τίποτα ικανό να αντιπαρατεθεί στην πανίσχυρη δύναμη της λαϊκής πάλης, όταν αυτή έχει καθαρό προσανατολισμό, πίστη και στοχοπροσήλωση. Διδάσκει πως οι λαοί τελικά παρά τα μουδιάσματα, ακόμα και τα πισωγυρίσματα, βρίσκουν το δρόμο τους και γράφουν την ιστορία σύμφωνα με τα δικά τους «θέλω». Τότε οι επαναστατημένοι Ελληνες πάλεψαν για την ελευθερία τους, έφεραν την αστική τάξη στην εξουσία. Σήμερα το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό σε συσπείρωση, σε λαϊκή συμμαχία, για την αποτίναξη των σύγχρονων δεσμών του, για λαϊκή εξουσία. Και είναι βέβαιο πως, όπως και τότε, όπως πολλές φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι και σήμερα ο ελληνικός λαός θα βρει το δρόμο του και θα πραγματώσει ένα σύγχρονο '21. Πανίσχυρη είναι μόνο η λαϊκή θέληση όταν συνοδευτεί από τη γνώση πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν.