Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια, όταν ήθελε κάποιος να δει, γενικά, σε τι κατάσταση βρίσκεται το επίπεδο της ζωής των εργαζομένων, εξέταζε τα στοιχεία που αφορούσαν την αγοραστική δύναμη του μεροκάματου, την εξέλιξη των μισθών σε σχέση με τις τιμές, την ικανότητα πληρωμής των καθημερινών και πάγιων αναγκών, το βαθμό κάλυψης από το δημόσιο των υπηρεσιών Υγείας και Παιδείας και έτσι μπορούσαν να βγουν κάποια συμπεράσματα. Σήμερα, ενώ η ουσία των πραγμάτων εξακολουθεί να είναι ίδια, η εικόνα εμφανίζεται διαφορετική. Γιατί, ναι μεν το μεροκάματο λόγω ακρίβειας δε φτάνει ούτε για «ζήτω» και οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις υποχρεώνουν τον κόσμο να πληρώνει από το υστέρημά του για μόρφωση, υγεία, ασφαλιστικές καλύψεις, αλλά έχουν φροντίσει οι ...τραπεζίτες. Αγορές που με άλλον τρόπο θα ήταν αδιανόητες, γίνονται δήθεν «μπορετές» χάρη σε χίλιες δυο μορφές δανείων που έχουν ανακαλυφθεί, προκειμένου να σαγηνέψουν τα εκατομμύρια των θυμάτων της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής.

Η πορεία που έχει ο δανεισμός των νοικοκυριών από τις τράπεζες αποτελεί την πιο καλή απάντηση σε όσους τολμούν να υποστηρίξουν πως τα τελευταία χρόνια βελτιώθηκε το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Τα σχετικά στοιχεία είναι χαστούκι στους προπαγανδιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι διατείνονται ότι η πορεία της χώρας προς το ευρώ και η ένταξη στην ΟΝΕ ήταν μια υπόθεση που θα ωφελούσε τα λαϊκά νοικοκυριά και όλους όσοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το μεροκάματο και το μισθό, ή τη σύνταξή τους. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για στοιχεία που δείχνουν ότι η κατάσταση για τους εργαζόμενους είναι πολύ χειρότερη από εκείνη που φαίνεται με την πρώτη ματιά. Αρκεί να αναλογιστούμε ότι τα καταναλωτικά και προσωπικά δάνεια από τις τράπεζες, που το 1995 ήταν περί τα 3 δισ. ευρώ, σήμερα έχουν ήδη εκτοξευτεί στα 22 δισεκατομμύρια!

Οι κυβερνήσεις, και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μαζί με την Τράπεζα Ελλάδας και τους άλλους τραπεζίτες, ποτέ δεν παραλείπουν να διαβεβαιώσουν ότι ...δεν ανησυχούν από την πορεία του τραπεζικού δανεισμού, όπως δεν ανησυχούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες από διάφορους κλάδους. Αυτό έλειπε, να ανησυχούν. Οι υψηλοί ρυθμοί χορήγησης δανείων από τις τράπεζες ισοδυναμούν με συνεχώς αυξανόμενα κέρδη και για τους τραπεζίτες και για τους μεγαλεμπόρους και τους βιομηχάνους. Ισοδυναμούν με τη δυνατότητα που αποκτά το μεγάλο κεφάλαιο να ληστεύει και να λεηλατεί τους εργαζόμενους. Να τσεπώνει όχι μόνο το σημερινό, πενιχρό τους εισόδημα, αλλά να έχει υποθηκευμένα και τα εισοδήματα των μελλοντικών περιόδων. Ετσι, κι ακόμα χειρότερα, θα γίνεται η κατάσταση για τους εργαζόμενους, όσο στα πράγματα συνεχίζουν να βρίσκονται κυβερνήσεις σαν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Στο χέρι μας είναι να ανατρέψουμε κι αυτούς και - κυρίως - την πολιτική τους.